بیمارستان ها، بخش اعظم هزینه های سلامت در اغلب کشورها را به خود اختصاص می دهند و شواهد حاکی از آن است که چشم انداز وسیعی برای ارتقا و اعتلای این گونه منابع وجود دارد. مطابق مطالعه وسيع و اساسی بانک جهانی در خصوص بیمارستانهای دولتی، بین ۵۰ تا ۸۰ درصد منابع سلامت بخش دولتی در کشورهای جهان سوم و در حال توسعه، توسط بیمارستانها مصرف می شود. مطالب مذکور نشان دهنده این موضوع است که شناخت صحیح و جامع طراحی بیمارستان و تیپولوژی بیمارستان به عنوان مهم ترین واحد ارائه خدمات درمانی بسیار حائز اهمیت بوده و تلاش برای بهبود سطح خدمات این گونه مراکز به خصوص از منظر فضای فیزیکی، تأثیر به سزای در ارتقای سطح خدمات در شبکه درمانی خواهد داشت. (دفتر توسعه منابع فیزیکی و امور عمران ۱۳۹۱, ۴۷). در این خصوص در این بخش مبانی شناخت بیمارستان ارائه شده است تا درک بهتری از انواع بیمارستان ها، دسته بندی آنها بر اساس شاخصهای گوناگون، اهداف و شرح وظایف هر یک به دست آید.
برای خواندن مطالب مربوط به معماری مدرن لینک روبرو را کلیک کنید: عناصر معماری مدرن
بیمارستان کودکان نیمورز
تعریف بیمارستان
بیمارستان واژهای فارسی که از دو کلمه بیمار، به معنی دردمند و پسوند ستان به معنای جایگاه و یا خانه و در مجموع بیمارخانه به کار می رفته است. (عیس بک ۱۳۷۱, ۲۲) همان طور که اشاره شد، یکی از شاخص های مهم سلامت و بهداشت، بیمارستان است که بر حسب ضرورت جهت تداوم حیات، حفظ بقای انسانها، بازگشت تندرستی و معالجه امراض، که به تدریج در تاریخ زندگی اجتماعی مردم پایدار گشته است و همراه با تکامل و توسعه علوم و فنون و مهارتها و شیوه های زندگی در طی سال ها به شکل بیمارستانهای امروزین به عنوان یک نیاز در جوامع بشری نمایان شده است. (عیس بک ۱۳۷۱, ۲۲) که این بیمارستانها با استفاده از امکانات تشخیصی، درمانی، بهداشتی، آموزشی و پژوهشی به منظور درمان و بهبود بیماران بستری و سرپایی خدمات رسانی می نماید و دارای حداقل ۳۲ تخت بستری میباشد. (دفتر توسعه منابع فیزیکی و امور عمران ۱۳۹۱, ۴۸)
بیمارستان سیدرا
انواع طراحی بیمارستان و تیپولوژی بیمارستان
در طراحی بیمارستان و تیپولوژی بیمارستان آمده است که بیمارستان ها را می شود به گروههای زیر تقسیم کرد کوچکترین (تا 50 تخت)، کوچک (تا 150 تخت) و بزرگ (تا 600 تخت). حمایت کنندگان مالی بیمارستان ها ممکن است دولت ، بنیادهای نیکوکاری یا خصوصی یا ترکیبی از این ها باشند. بیمارستان ها را می توان از جهت نوع عالیت به بیمارستان های عمومی ، تخصصی و دانشگاهی تقسیم کرد.
جایگزینی شبکه درماني در سطح شهر بجاي مجتمع هاي بزرگ بيمارستاني متمرکز
- سهولت دسترسي
- صرفه جویی در زمان ساخت
- تفكيك تخصصها
- تغییر استاندارد تجهیزات
برای خواندن مطالب مربوط به معماري مدرن لینک روبرو را کلیک کنید: معماری شهری مدرن ، قوانین معماری مدرن
بیمارستان پارس رشت
شیوه های نوین معماری در طراحی بیمارستان و تیپولوژی بیمارستان
- مطالعات اخیر نشان داده است که تغییر در سبك معماري و طراحي داخلي بيمارستان ها مي تواند در بهبود وضعیت سلامت بیماران نقش مهمی ایفا کند.
- به کارگیری شیوه های نوین در طراحی به این معنی است که بیمارستان ها و مکان هاي درماني علاوه بر برخورداري از امکانات ویژه درماني ، فضايي مشابه هتل ها را داشته باشند چرا که تحقیقات نشان داده است این امر به تامین لرامش روانی بیماران کمک شایانی خواهد کرد.
بازنگري در طرز تفکر و توجه دوباره به شخص بیمار به عنوان مفهوم اولیه بیمارستان (دهه 80)
- پرداختن به مسائل زيبايي شناسي
- واگذاري به بخشهاي خصوصي
- رقابت بیمارستانها در ارائه خدمات مطلوبتر
- تاکید بیشتر به بخش جراحي و مشاوره و پیشگیری به جاي بستري – پیشرفت کیفی در ارائه خدمات
- کوتاه شدن زمان اقامت بیمار در بیمارستان
مفهوم طرح ریزی و طراحی بیمارستان و تیپولوژی بیمارستان
- از سروصدا و آلودگی هوا تا حد امکان به دور باشد.
- اولین ساختمان بیمارستان باید دست کم از خیابان 40 مترفاصله داشته باشد.
- محل بیمارستان باید دارای فضای کافی برای بخش های اقامتی مستقل و دپارتمانها باشد.
- بایستی در منطقه آرام باشد و در آینده نیز احتمال ساخت و ساز در اطراف آن وجود نداشته باشد مگر اینکه توسط محل های مجاور تفکیک و مستثنی شده باشد.
- زمین نباید آلوده باشد و برای گسترش فضا ، زمین های آزاد اطراف نیز در نظر گرفته شوند.
طراحی بیمارستان (مانند سایر ساختمانها ) با توجه به اوضاع اقلیمی و نیازهای بهداشتی و درمانی هر منطقه از کشور متفاوت است و اکثر کشورها با توجه به شرایط اقلیمی ، فرهنگی ، اجتماعی ، مواد ساختمانی ، بهداشت و مسائل تامین اجتماعی خویش استانداردهای حداقلی را در ساخت بیمارستانها و رعایت اصول و موازين تعين شده دخالت می دهند.
موقعیت
محل پروژه باید دارای فضای کافی برای بخشهای اقامتی مستقل و دپارتمانهای مختلف بیمارستان باشد. بایستی در منطقه آرام باشد و در آینده نیز احتمال ساخت و ساز در اطراف آن وجود نداشته باشد مگر اینکه توسط محلهای مجاور تفکیک و مستثنی شده باشد. تجهیزات نبایستی بر اثر مه گرفتگی، باد شدید، گرد و غبار، دود، بو و حشرات آسیب ببیند. زمین نباید آلوده باشد و برای گسترش فضا، زمینهای آزاد اطراف نیز در نظر گرفته شوند.
جهت بیمارستان
برخی مقررات انضباطی تخصصی حکم می کنند که بیماران در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرند که اتاق های رو به شمال برای آنها مناسب است.
- جهت بخش های بیمارستان که دارای اقامت متوسط کوتاهی هستند مهم نیست .
- بهترین جهت برای اتاق درمان : بين شمال غربی و شمال شرقی
- جهت مناسب بخش پرستاری: جهت جنوب به جنوب شرقی
گسترش بیمارستان
یک بیمارستان قرار است گسترش یابد، طراحی آن شامل چهار فاز سازندگی می شوند یک محیط بسته بزرگ که شامل یک پارک ساخته خواهد شد که پنجره ها بتوانند رو به آن باز شوند بدون آنکه صدا مزاحمت ایجاد کند.
بیماران سرپایی
محل درمان بیماران سرپایی دارای اهمیت ویژه ای است. جداسازی مسیر بیماران سرپایی و بیماران بستری شونده باید در اوائل برنامه ریزی مد نظر قرار گیرد. با این حال راه دسترسی به دپارتمانهای پرتو ایکس و جراحی بایستی نزدیک باشد. امور مربوط به بیماران سرپایی هر روز مهمتر می شوند. بنابراین به اتاق های انتظار بزرگتر و اتاقهای درمان بیشتری نیاز است.
ورودی های مختلف بیمارستان
راهرو
راهروها باید برای بیشترین جریان گردشی طراحی شوند. در کل، راهروهای دسترسی بایستی حداقل دارای ۱.۸۰ متر پهنا داشته باشند. راهروهایی که بیماران را با تخت متحرک جابجا می کنند باید حداقل دارای پهنای موثر۲.۶۰ متر باشند.(اندازه ی مناسب راهرو برای گردش راحت تخت۳.۶۰متر می باشد.) سقف معلق در راهروها می توانند تا ۲.۴۰ متر ارتفاع داشته باشند. پنجره های نورگیر و هواگیر نبایستی بیش از ۲۵ متر از یکدیگر فاصله داشته باشند. پهنای مفدار راهروها نباید توسط برآمدگیهای دیوار، ستونها و عناصر دیگر ساختمان مختل و محدود شود. در را هروهای بخش باید با توجه به مقررات داخلی در برای خروج دود سیگار تعبیه شود.
درهای بیمارستان
در طراحی بیمارستان و تیپولوژی بیمارستان درها بهداشت باید در نظر گرفته شود. لایه سطحی در بایستی دارای مقاومت بلند مدت در برابر نظافت مداوم توسط تمیزکننده ها و میکروب کشها باشد و بایستی طوری طراحی شود که مانع انتقال صدا، بوهای نامطبوع و جریان هوا باشند. درها نیز بایستی دارای همان استاندارد عایق بندی در برابر صدا باشد که دیوارهای اطراف از آن برخوردارند. چوب دوروكشه در باید حداقل توانایی کاهش صدا تا۲۵ دسی بل را داشته باشد. ارتفاع دقيق دربها به نوع و عمل آنها بستگی دارد.
درهای معمولی ۲.۱۰-۲.۲۰ متر
دروازه های عبور وسایل نقلیه:۳.۰۰متر
ورودی انتقالات: ۲.۷۰-۲.۸۰ متر
حداقل ورودی در جاده های ورودی: ۳.۵۰ متر
پله های بیمارستان
به خاطر دلایل سلامتی، پله ها بایستی طوری طراحی شوند که در مواقع لزوم ظرفیت تمام گردش عمومی را داشته باشند البته مقررات ساختمان سازی ملی نیز بایددر نظر گرفته شوند. پلکانها باید در هر دو طرف نرده داشته باشند و بدون بر آمدگی پیشبن باشند(بدون لبه برآمده) پله های پیچ دار (حلزونی) نمی توانند در مقررات مربوط به پله ها گنجانده شوند. پهنای موثر عرض پله ها و پاگردها باید حداقل دارای ۵۰ / ۱ متر باشند واز۵۰ / ۲ متر تجاوز نکنند. درها نباید پهنای مفید پاگردها را اشغال ومحدود کنند و با توجه به مقررات بیمارستان، درهای رو به راه پله باید به طرف خروجی باز شوند. می توان پله هایی با ارتفاع mm170 داشت و حداقل عمق پاگذار آن mm280 باشد. بهتر است نسبت ارتفاع/ عمق پاگذار ۳۰۰تا۱۵۰ میلی متر باشد.
آسانسور
برای هر صد تخت یک آسانسور چند منظوره باید تعبیه شود و تعداد این آسانسورها در بیمارستانهای کوچکتر حداقل دو دستگاه باید باشد، بعلاوه حداقل بایستی در آسانسور کوچکتر برای تجهیزات قابل حمل، کارکنان وملاقات کنندگان وجود داشته باشد:
سیستم های طراحی بیمارستان و تیپولوژی بیمارستان
۱.توسعه افقي به حالت پراکنده و وسیع
۲.توسعه نیمه متراکم یا مخلوط
۳.توسعه عمودی
با بررسی مطالب مذکور راجع به سیستم های فوق در میابیم که عده ای طرفدار این نظریه بودند که باید بیمارستان را بصورتی ساخت که هر بخش و محل بستری آن بخش ، کنار هم و از بخش های دیگر جدا ساخته شوند. زیرا عقیده داشتند که بیماران متعدد را جدا از هم و در ساختمانهای متعدد مداوا کنند و مجموعه این بخش ها در فضای وسیعی بین درختان و سبزه ها پخش گردد.
دسته ای دیگر پیشنهاد می کردند که ساختمان بیمارستان در جهت افقی بست پیدا کند و حداکثر دارای 3 طبقه باشند و بعدازاین بخشها با راهروها به یکدیگر مربوط باشند. زیرا معتقد بودند که بخشها به هر صورت به یکدیگر مرتبط بوده و دسترسی نزدیک به همدیگر داشته باشند.
آنها موافق ساختمانهای بلند نبودند زیرا عقیده داشتند که طبقات زیاد برای بیمارستان باعث می شود که عبور و مرور از طبقات دیگر دچار اشکال شود ، در ضمن ساختمانهای عظیم در روحیه بیمار تاثیر نامناسب می گذارد و بهتر است که افراد بیمار در محیط های کوچک و صمیمی تر مداوا شوند. امروزه طرفداران سیستم متمرکز ، توسعه ساختمان بیمارستان را در جهت قائم پیشنهاد می کنند و اینطور استدلال می کنند که تجزیه بیمارستان به ساختمان های متعدد و مجزا برای دوره ای قابل قبول بود که هنوز وسایل جدید معالجه تهیه نگردیده و تکامل علم پزشکی تا حد امروزی پیش نرفته بود. زیرا امروزه برای شناختن بیماری یک بیمار ، دست کم ممکن است احتیاج به این باشد که چند دکتر متخصص در چند بخش بیمارستان یک بیمار را مورد معاینه قرار دهند تا علت اصلی بیماری را روشن نمایند.
زیرا بیمارانی دیده می شود که اصولا مبتلا به بیش از یک بیماری می باشند و احتیاج به این دارند که از بخشی به بخش دیگر روند و تحت معاینه پزشکان سایر بخش ها قرار گیرند. حال اگر بخشهای این بیمارستان از هم جدا باشند، بیمار مجبور است که با صرف وقت زیادی از ساختمانی به ساختمان دیگر رود.
سیستم پاویلیون به علت رفت و آمد زیاد پرسنل و هدر رفتن زمان ، از دهه 30 میلادی در اروپا و جهان منسوخ شده است. لذا سیستم متمرکز کمتر از 10 طبقه متداول شده است. درضمن سیستم متمرکز احتیاج به بنای زیادی از نظر وسعت زمین نمی خواهد و از نظر ساخت نیز به صرفه تر است. البته سیستم بنای کم طبقه برای بیمارستان تنها در مواردی می تواند مورد استفاده قرار گیرد که زمین آن ایجاب نماید ؛ و به این معنی است که استقامت زمین آنقدر کم باشد که ایجاد بناهای چند طبقه متضمن مخارج سنگین پی سازی باشد.
توسعه افقي به حالت پراکنده و وسیع
در این حالت مجموعه از تعداد زيادي بناهاي جدا از هم در يك فضا تشکیل شده و گاهي اوقات بوسیله سر پوشیده هایی به هم متصل می شوند.
هر کدام از این قسمت ها اختصاص به بستري نمودن نوع بيماري بخصوصي و ياقسمت تشخیص بیماریها را دارد.
در هرکدام از ساختمانها فعالیت بخصوصي انجام مي شود. هرکدام سرویس های مجزا دارند. به علت پخش شدن ساختمانها و جدا بودن آنها از یکدیگر ، مابین انها فضاهايي بوجود می اید که براي تهویه و رفت و آمد و فضاي سبز استفاده مي شود. بلوك هاي نام برده به علت جدا بودن از یکدیگر بوسیله سرپوشیده هایی روی زمین و یا راهروهايي نصف روي زمين و نصف زیر زمین به یکدیگر مربوط مي شوند.
از معایب این بیمارستان میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
- احتیاج زیاد به زمین جهت ایجاد این بیمارستان
- بالا رفتن مخارج فوندانسیون و پوشش سقف انتهايي
- احتیاج به راههاي ماشین رو برای رسیدن به قسمت هاي مختلف
- از دست دادن حرارت و برودت بمقدار زیاد
- ایجاد ناراحتي براي بيماران بمنظور تغییر مکان آنها از قسمت هاي درمان به قسمت بستري.
و بالاخره این سیستم مي توانست تا 35 الي 40 سال قبل با ارزش باشد امروزه این نوع بنا ها تخصص به بیماریهائي اختصاصي داده شده مانند بیمارستانهاي رواني و بیمارستانهايي براي دوره نقاهت.
ولی در عوض دارای محسناتی است از قبیل رابطه ساختمان ها با هوای آزاد و محیط طبیعی بجای رفت و امد از کانالهای زیر زمین بی نور. در ضمن رابطه ساختمانهای متفرق (بلوک ها) بوسیله تخت روان بدون بالا و پایین رفتن صورت می گیرد.
توسعه عمودي و متمرکز
این سیستم از يك حالت ساختماني کم و بیش متراکم بر خوردار است که در آن قسمت هاي بستري و سرویسهاي تشخیص و درمان و سرویسهاي اداري و تکنیکی و غیره در طبقات به روي هم متمرکز شده اند. بطوریکه بجاي بوجود اوردن مسیرهاي طولاني افقي ، مسیرهاي عمودي و سریع بوجود آورده اند و عموما بعنوان بیمارستان در بلوك از آن یاد می شود.
در این بیمارستان ها حداکثر استفاده از مساحت زیر بنا، پرسنل و وسایل فنی و طبی بیمارستان می شود. اساس این سیستم بر مبنای فاکتور گیری از وظایف مشابه می باشد. بنحوی که وظایف مشابه گروه ها را یک مرکز بر عهده دارد که این مرکز به تمام قسمت های دیگر سرویس می دهد.
موضوعی که در این سیستم حائز اهمیت می باشد سازماندهی دقیق است تا بدین ترتیب به علت همسایگی بخش های مختلف و کنتاکت نزدیک بین آنها جلوگیری از سرایت امراض انجام گیرد. با قرار گرفتن بخش های مربوط به تخصص های مختلف و سرویس های تشخیص و درمان در طبقات مختلف در سطح عمودی ، مسیرهای ناراحت و طولانی جای خود را به مسیرهای سریع ، کوتاه ،راحت و قائم ، به کمک آسانسورها می دهد. سرعت کار و کوتاهی مسیر و تهویه مناسب در طبقات بالا، سکوت و نورگیری بهترو نیز نبودن ترس سایه بلوک های دیگر این روش را برای اجتماعاتی که نمی توانند سرمایه زیادی در این راه بگذارند، مناسب می سازد.
و از معایب این بیمارستان می توان به تراکم و نزدیکی زیاد بین سرویس های مختلف بیمارستان و بیماران توسعه زیاد پله ها و اسانسورها و بالابرها ایجاد مناطق سایه در فضای باز بیمارستان.
محاسن این سیستم
نیاز به زمین کمتر
هزینه ساخت کمتر
پایین امدن مخارج محوطه سازي و کاهش از دست دادن حرارت در قسمت هاي مختلف
کنترل بهتر تمام قسمت ها
سیستم مخلوط
این سیستم را بخش های مجزا تشکیل می دهند ولی از نظر معاینات و معالجات و تدارکات مشترک هستند. این سیستم در بیمارستانهای کوچک 200-250 تخت را در بر می گیرد. مشروط براینکه زمین کافی در اختیار باشد.
طراحی بیمارستان
طراحی بیمارستان و تیپولوژی بیمارستان، ضمن پیچیدگی کار دشواری است. پیشرفت های سریع علم پزشکی و رشد روزافزون تکنولوژی در تمامی ابعاد زندگی انسان تاثیر نموده و تقریبا طرح ساختمانهای بیمارستانی را با اشکال مواجه کرده است، چرا که خدمات پزشکی امروز برای فردا نامناسب و ناکافی خواهد بود. همانطوریکه ملاحظه کردید ، ساختمان بیمارستان از برنامه ریزی تا اجرا ، زمان زیادی صرف میکند، بدین معنی که شیوه های جدید تکنولوژی مراقبت پزشکی از بیماران و همراه با نیازهای غیرقابل پیشبینی سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و سیاست گذاری های جدید ممکن است موجب شود بیمارستانی که ساخته میشود ، واقعا متناسب با نیازهای روز نباشد.
آنچه در تعیین ویژگی های طراحی بیمارستان و تیپولوژی بیمارستان مهم است “سازماندهی” با نحوه آرایش” به عنصر اصلی آن است که به ترتیب اهمیت عبارتند از:
1- اتاق های بستری و جراحی
2- فضای ارتباطی و سیرکولاسیون
3- ارتباطات عمودی و اضطراری
سایر بخش ها و اجزای الحاقی ممکن است طوری به این آرایه متصل گردد که در نگاه اول نتوان بیمارستان مربوطه را در یکی از گونه های دسته بندی شده قرار داد.
الگوهای طراحی بیمارستان و تیپولوژی بیمارستان
الگوی صلیبی
بیمارستان های کلیسایی دارای سالن های عمومی جهت بستری بوده ، معماری شاخصی داشته و غالبا پلان آنها با توجه به ساختمان های مذهبی سازمان دهی شده بود . این سالن های بزرگ عمومی اغلب به اتاقک هایی منتهی می شد یا اینکه دارای محراب کلیسا بود.
بیمارستان های کوچکتر در این دوره همواره سنت نوانخانه ها را دنبال می کردند. بیمارستانها غالبا در مرکز شهر واقع شده و یک سایت را به طور کامل اشغال می کردند.
الگوی کلاسیک
در این دوره اتاق ها و سالن های بستری اطراف هسته ی کلیسایی تشکیل شد . پلان های این دوره دارای چیدمانی با شبکه های محکم ، عمود بر هم ، متقارن ، دارای حیاط داخلی های مهم و پلان های وسیع بوده ، و اجتماع همه جانبه ای در امور ضروری مختلفی که مفهوم بیمارستان را شکل داده به چشم می ورد.
الگوی خوشه ای
با این الگو ، چندین بیمارستان به صورت ردیفی یا مجموعه ای از ساختمان ها برپا شد . این چیدمانی بود که منجر به توسعه بهداشت ، تهویه و کلا رفع آلودگی شد . در این دوره سالن های بستری عمومی رواج یافته ، و گاهی به وسیله راهروهایی به هم متصل می شدند. در این دوره محوطه سازی های شکیلی به ساختمان های درمانی اضافه شد. مجموعه این تاثیرات ، نقش مهمی را در تشکیل شهرها ایفا کرد.
الگوی U شکل
این ساختمان ها در ابتدا غالبا با سرمایه ی خیرین برپا گشته ، ودر قالب یکعمارت اشرافی دارای پارک و بوستان بود کهساختمان های کوچکی به شکل پراکنده در اطراف آن بود .این الگو در خارج شهر برپا می گشت.
الگوی تک بلوکی
تفکر عملکرد گرایی در اینجا به شکل یک تک بلوک مرتفع بیان شد . ساختمان دارای فرم خطی ( و گاهی پلکانی ) در پلان بود ، که با سیرکولاسیون عمودی ساختمان در ارتباط بود .اینگونه بیمارستان ها تا دهه 1960 برپا می شد.
الگوی برج به روی پایه
این فرم ، توسعه ساختمان تک بلوکی است . به نظر می آید که این الگو مقدمه ای بر سازماندهی نوین عملکردگرایی در بیمارستان است . خدمات فنی و درمانی در پایه ی سکو مانند مستقر شدند .بستری ها در تعداد فزاینده ای از طبقات بالایی ساختمان پراکنده شدند.
الگوی چند بلوکی
در این الگوها به جز بیمارانی که دارای اتاقهای اختصاصی اند ، سایرین غالبا با بیماران دیگر شریک می شوند . واحدهایی که ترکیبی از 15 تا 20 تخت است . گروه هایی را تشکیل می دهند که در بلوک ها واقع شده و مبهم از بیمارستان های خوشه ای است . این بلوک ها غالبا متصل به یکدیگر بوده و از طریق یک شاهراه درونی سرویس دهی می شوند . برج هایی که روی پایه واقع شده اند و عناصر حجمی به وسیله یک سقف پوسته ای به یکدیگر متصل می شوند .
اهداف حجمی این ساختمان ها عبارتست از خرد کردن احجام ، کنترل دوری و نزدیکی فواصل و ایجاد واحدهای پرسنلی با مقیاس انسانی است .
ویژگی های طراحی بیمارستان و تیپولوژی بیمارستان
ورودی
- ورودی بیمارستان بایستی به وضوح قابل تشخیص و برای تازه واردها جلب توجه نماید . اگر ورودی مستقیما از پیاده رو خیابان به سرسرای
- بیمارستان باشد، این موضوع اهمیت بیشتری دارد. در بیمارستان هایی که ابتدا وارد محوطه خصوصی بیمارستان می شوید نیز ، درب ورود به این
- محوطه بایستی کاملا واضح باشد .
- نبایستی رنگ و نمای این ورودی ها برای مراجعه کنندگان بی اهمیت تلقی شود .
- تعبيه رمپ های ورود خودرو و بیمار در این ورودی ها اجباری و از ملزومات میباشد .
- احترام به بیمار و همراهان او در مبلمان شهری و داخلی انتخابی قسمت ورودی بیمارستان بایستی کاملا هویدا باشد . رنگ و نوع و تعداد و آراستگی این لوازم از منظر استفاده بهینه مراجعه کنندگان بایستی دیده و انتخاب گردند.
- برای فرار و تخلیه بیمارستان در لحظه زلزله بایستی حجم و عرض و سطح و ارتفاع و طول ورودی ها را مناسب پیش بینی نمود.
- نورپردازی ورودی بخصوص در شب به مقدار زیادی در رفع خستگی و بی حوصلگی بیمار و کادر درمانی و ارامش همراهان اشفته بیمار مؤثر می باشد.
محوطه طراحی بیمارستان و تیپولوژی بیمارستان
تنها جایی از بیمارستان که به هیچ وجه نبایستی هیچ نشانه ای از رنگ و بوی بیمارستان داشته باشد , حیاط بیمارستان است . مجموعه ای از درختچه های کوتاه و بلند جانمایی شده – پیاده رو ها و سواره روهای زیبا سازی شده با مصالح طبیعی – نیمکت های مناسب و زیبا در محل های مناسب و به تعداد کافی – تابلوهای راهنما در تمامی چند راهها – کیوسک های اطلاعاتی و خدماتی مناسب و فانتزی – زمین چمن متناسب با حاشیه ای از گلهای فصلی و رنگارنگ – طراحی ایجاد سایه در روز برای مسیر های اصلی با انواع درختان بلند سایه دار و یا تونل های مسقف با برزنت های رنگی – طراحی نور مناسب در شب – و …. از جمله کارهای اولیه زیبا سازی محوطه بیمارستان است.
همچنین از ضروریات محوطه بیمارستان به خصوص جلوی اورژانس ، اجرای رینگ و میدانگاه برای دور زدن خودرو های بعضا دستپاچه تخلیه بیمار است. موضوع دیوار کشی و حصار بیمارستان هم بایستی از قواعد مذکور در بالا پیروی نماید . بیمارستان نه پارک است که بدون حصارکشی مناسب باشد و نه دژ و اداره که دیوارهای بلند و بدون امکان رؤیت داخل داشته باشد . دیوار محوطه بیمارستان نبایستی دلگیر و ناراحت کننده باشد و احساس مشاهده کردن و مشاهده شدن را از بیمار سلب نماید به همین دلیل همیشه ترکیب نرده , دیوار با مصالح , فضای سبز , و … با هم ترکیب خوبی خواهد بود.
پیشنهاد می شود در اطراف بیمارستان ناحیه پارك و فضاي سبز قرار گرفته باشد که محیط مناسبی برای بیماران از نقطه نظردور بودن از سر و صدا بوجود آورد.
جا نمايي فضاها در طبقات
دیاگرام کلی طراحی بیمارستان و تیپولوژی بیمارستان
مطلب پیشنهادی
طراحی بیمارستان | معماری و شفابخشی | طبیعت و شفابخشی
طراحی اورژانس
طراحی درمانگاه
طراحی بخش اعمال جراحی
طراحی بخش بستری
منابع
-طرح و عملکرد بیمارستان(شرکت خانه سازی ایران)
-اطلاعات نویفرت
-شناخت بیمارستان(سعید آصف زاده)
-مقاله دانشجویان بهناز اکبری،سمیه باقری،شیما سادات مرعشی
