نکات کلیدی برای نورپردازی اتاق خواب ها!

یک گوشه ی خلوت شخصی و مکانی برای آرامش و خواب، که هنگام صبح باید آنچنان روشن و نورانی باشد که حس «پاشو را بیفت!» را در فرد برانگیخته و شب هنگام در فضایی خودمانی و رویایی او را به استراحت فرا بخواند. هدف اصلی در یک اتاق خواب دست یافتن به نور پس زمینه ای لطیف و عاری از درخشش و بدون خیره کردن چشم است. در اتاق هایی که وسعت زیاد آنها امکان به کارگیری لوازم و اثاثیه ی پایه آزاد را فراهم می کند، این نورپردازی عمومی کاربردی، اغلب به وسیله ی چراغ ها تامین شده و همیشه به وسیله ی نورهای کنار تخت و به طور جداگانه کنترل می شوند. در فضاهای محدود و فضاهای داخلی مدرن، نورپردازی بالاتاب در یک بخش اتاق می تواند راه حل مناسبی باشد که شاید به پدید آمدن حوضچه ای از نور منجر شود. اگر در اتاق کمد وجود داشته باشد، می توان درها را با نورهای پایین تاب مخفی، دیوارشویی کرد. در پاره ای از موارد می توان با استفاده از نورهای پایین تاب کم درخشش بر سرتختیِ گران قیمتِ اتاق تاکید گذارد و نقطه ی تمرکز پدید آورد. نتیجه ی به کارگیری این تکنیک فوق العاده است، اما فراموش نکنید که برای کنترل نورها کلید جداگانه ای در نظر بگیرید تا بتوانید برای پرهیز از تابش مستقیم، هنگام خواب آنها را خاموش کنید.

می توان با الهام از نورپردازی اتاق ها در هتل های پنج ستاره، از نورهای تکمیلی کم ارتفاع مانند منابع کف شوی مخفی در ورودی حمام یا زیر میزِشب استفاده نمود. می توان با استفاده از منابع نور رشته ای در زیر کمد یا خود تخت خواب افه ی شناور بودن به وجود آورد. چنین نوری به ویژه به عنوان نور شب از اثرگذاری خاصی برخوردار است.

هدف از نورپردازی موردی در اتاق خواب اغلب مطالعه در رختخواب است. اگر منبع چنین نوری چراغ رومیزی یا دیواری باشد، ارتفاع لبه ی پایینی نورگیر چراغ باید در حدود شانه ی انسان باشد تا توده ی مناسبی از نور را بر صفحات کتاب بتاباند.

اگر ارتفاع کمتر از این باشد، نور خیلی پایین و یا خیلی بالا خواهد تابید و درخشش لامپ چراغ، چشم شما را خواهد زد. چراغ دیواری دسته گردان نیز از قوانین مشابهی در مکان مناسب نصب تبعیت می کند، اما با این تفاوت که با توجه به قابل تنظیم بودن بر اساس نیازها گزینه ی عملی تری ست.

شکل دیگری از منابع نور کنارتختی که به مُد روز نیز بدل شده و به ویژه به علت جلوگیری از شلوغی میز شب به وسیله ی چراغ های رومیزی در فضاهای محدود کاربرد دارد، لوستر است. این منبع از نظر مشخصات مکان نصب از قوانین مشابه نورگیر چراغ های رومیزی، پیروی می کند و اغلب نسبت به چراغ های مطالعه ی معمولی افه ی هیجان انگیز تری می آفریند.

شاید کاربردی ترین راه حلی که می تواند به لوستر ها یا چراغ های کنارتختی اضافه شده و مکمل نور آنها باشد، منابع ال.ای.دیِ. دیواریِ منعطف است که صندلی های فرست کلاس در هواپیماهای قدیمی اُلگو و الهام بخش آن است.

نکات کلیدی نورپردازی

1. چراغ های موضعی بهترین نور پردازی پس زمینه را برای اتاق فراهم می کند، که بهتر است علاوه بر یک یا دو چراغی که در فضای اتاق موجود است در هر طرف تخت خواب نیز یک چراغ قرار داده شود.
2. جلوی گنجه ها و کمد ها را با منابع پایین تاب کم ولتاژ مخفی روشن کنید. این تکنیک یک منبع نور مفید را به محیط اضافه کرده، و در عین حال بر نور عمومی نیز می افزاید.
3. یک چراغ مطالعه ی کنارتختی نیز می تواند نور کافی برای مطالعه را فراهم کند، اما یک منبع نور فیبراپتیک یا ال.ای.دی. منبع نور متمرکزی را فراهم می آورد؛ یعنی نور لازم برای روشن ساختن صفحات کتاب را به خوبی مهیا می کند.