ساختمان های کمی در شهر سیدنی استرالیا وجود دارند که به اندازه خانه اپرای سیدنی معروف باشند. پشت طراحی خانه اپرا سیدنی تاریخچه طولانی وجود دارد که بر روی در نظر گرفتن آن به عنوان نمونه هشتم از عجایب جهان بحث می شود. داستان پشت این سازه بزرگ در سال 1956 زمانی که دولت والز جنوبی2 یک مسابقه عمومی برای طراحی دو سالن اجرا برای اپرا و کنسرت های سمفونی که می توانست سیدنی را بر روی نقشه نشان دهد، آغاز شد.
برای خواندن مطالب مربوط به معماری مدرن لینک روبرو را کلیک کنید: معماری مدرن پل
جان اوتزن، معمار دانمارکی تا آن زمان در حرفه خود ناشناخته بود تا اینکه وارد مسابقه شد و چند نقشه ساده از او ایرو سارینن3 معروف را که عضو هیئت داروران بود را شیفته خود کرد. اشکال از لحاظ نمایش هندسی ساده بودند. ما متقاعد شده ایم که آن ها مفهومی از یک خانه اپرا را که قابلیت تبدیل شدن به یکی از ساختمان های فوق العاده جهان را دارد را نشان می دهند.
ساخت خانه اپرا سیدنی در مارس سال 1959 بعد از تخریب قلعه انبار ترامواهای مک کواری آغاز شد. پروژه در سه فاز ساخته شد: فنداسیون و سازه بالکن رو به بندرگاه سیدنی، ساخت بدنه خارجی و ساخت فضای داخلی.
ساخت بالکن زمانی شروع شد که اوتزن هنوز طراحی خانه اپرا را انجام نداده بود و پیش تر توسط شرکت معروف مهندسی او اروپ و شرکا به اشتباه ساخته شد. به دلیل آغاز شدن ناگهانی و بدون تصمیم گیری دقیق در مورد مسائل سازه ای ساخت و ساز، بخش های خاصی از بالکن باید بعد از کامل شدن آن در سال 1963 تعمیر و بازسازی می شدند تا بتوانند وزن سازه بتنی سنگینی را تحمل کنند.
بین سال های 1963-1957 در میانه ساخت بالکن، اوتزن و اراپ بر روی توسعه یک سیستم بدنه ساختمان کار کردند که شکل شماتیک اولیه کروی را از لحاظ سازه ای ممکن می ساخت. بعد از دوزاده دوره تکرار، آن ها راه حلی پیدا کردند که شامل یک سیستم راه راه از لایه های بتنی پیش ساخته، ساخته شده از مقاطع یک کره می شد.
برای خواندن مطالب مربوط به معماري مدرن لینک روبرو را کلیک کنید: معماری مدرن داخلی ، معماری مدرن در اروپا
این سیستم هر یک از لایه ها را مجاز می ساخت که از تعدادی قسمت های استاندارد ریخته شده در یک قالب معمولی در سایت ساخته شوند. اوتزن می خواست که لایه ها مانند کشتی ها در مقایسه ها آب های آبی عمیق اقیاس که روی آن در حرکتند بزرگ به نظر برسند. برای رسیدن به این زیبایی لایه ها با 1056066 کاشی سرامیکی ساخته شده در سوئد از خاک رس و سنگ شکسته پوشانده شدند. همراه با جایگذاری کاشی ها، کامل کردن سقف سازه بالکن یازده سال طول کشید.
در 28 فوریه سال 1966 بعد از مشاجره های طولانی با دولت واز جنوبی جدید به دلیل بالا رفتن هزینه های ساخت چنانکه هزینه لایه های بتنی در مسیر کامل شدن بالا می رفت، اوتزن از پروژه استعفا داد. علی رغم یک اعتراض نامه با 3000 امضا برای انتصاب دوباره اوتزن دولت سه معمار استرالیایی یعنی پیتر هال، دی اس لیتلمر و لیونل تاد را برای تکمیل پروژه استخدام کرد. بعد از اینکه 2194 امین بخش پیش ساخته از لایه نصب شد در سال 1967 دومین گام از پروژه به پایان رسید.
در گام سوم و نهایی از پروژه تحت نظارت معماران جدیدا استخدام شده، طراح اولیه اوتزن به شکل قابل توجهی تغییر پیدا کرد. به درخواست کمیسی.ن رادیوی استرالیا سالن اصلی پیشنهادی که در طرح اصلی اولیه به عنوان یک سالن چندکاربره برای اپرا و کنسرت بود به یک فضا مخصوص کنسرت تبدیل شد و بنابراین سالن کنسرت نام گرفت که ظرفیت پذیرش 2800 نفر را داشت.
سالن کوچک تر خانه اپرا سیدنی که در اصل برای کارهای نمایشی طراحی شده بود به خانه اپرا و باله تبدیل شد و تئاتر اپرا نام گرفت. پلکان بزرگ خارجی که به این دو سالن اصلی می رسد ورودی ایجاد می کند که بازدیدکنندگاه هرگز فراموش نمی کنند. به دلیل تعویض کاربری سالن های اصلی، امروزه تئاتر اپرا برای کارهای نمایشی بزرگ اپرا و باله خیلی کوچک است. سه تئاتر کوچک تر، یک کتابخانه و یک سینما همراه با سه رستوران، شش بار و شصت اتاق لباس نیز به طراحی اصلی اولیه اضافه شدند. ساختمان در کل دارای 1000 اتاق با دسترسی از طریق راهروهایی است که کل ساختمان را احاطه می کنند و چهار فضای اصلی را به هم متصل می کنند.
طراحی دیواره های خارجی بزرگ شیشه ای نیز به دستان معماران استخدام شده سپرده شد. آن ها دارای بازشدگی های فلزی عمودی بودند که تا دهانه لایه ها امتداد پیدا کرده بودند. بارهای برنز کاری شده آن طرف این پنجره ها دارای 2000 جام شیشه ای بودند که توسط او اراپ و شرکا طراحی شده بودند که شامل دو لایه شیشه ای همراه با یک لایه میانی پلاستیکی برای افزایش مقاومت پبجره ها و تامین عایق بهتر صوتی بودند.
در اکتبر سال 1973 ساختمان تکمیل و توسط ملکه الیزابت دوم افتتاح شد. با وجود تخمین اولیه 7 میلیون دلار، بودجه از این مقدار خیلی تجاوز کرد و هزینه نهایی به 102 میلیون دلار رسید. در سال 1989 دولت اعلام کرد که خانه اپرا به دلیل افتادن کاشی ها و خرابی پشت بندهای سازه ای نیازمند تعمیراتی خواهد بود که هزینه تقریبی 86 میلیون دلاری خواهد داشت.
با این وجود این هزینه اضافی، بهای پرداخت شده برای تبدیل کردن خانه اپرای سیدنی به یک بنای تاریخی از فناوری، جامعه و جهان در قرن 20 ام بود. در سال 2007 یک سایت میراث جهانی یونسکو همراه با مشخصه های باستانی از قبیل استونهج ایجاد شدند. در سال 2003 جورن اوتزن پنج سال قبل از مرگش در سال 2008 جایزه پریتزکر را دریافت کرد. به دلیل مسائل سیاسی سال ها قبل منجر به استعفای او شده بود، این معمار دیگر هرگز به استرالیا بازنگشت که شاهکار تمام شده خود را که یکی از بزرگترین سازه هایی است که تاکنون ساخته شده است را از نزدیک ببیند.
منبع:ARCHDAILY
