دانشگاه سه گوش اهواز که با نام‌های ساختمان سه گوش اهواز و دانشکده ادبیات سابق نیز شناخته می‌شود، حدود سه هزار متر مربع مساحت دارد و در ساحل غربی کارون، روبه‌روی پل نادری و میدان مولوی قرار گرفته است. ویژگی بارز این بنا، طراحی مثلثی شکل آن است که باعث شده به نام سه گوش معروف شود. این ساختمان زیبا و شاخص که در سال 1308 ساخته شد از بناهای دوران پهلوی محسوب می شود.
پلان دانشگاه سه گوش اهواز را بر اساس معماری شکوهمند دوره‌ی ساسانی (استفاده از خاک و مصالح خشتی) طراحی کرده‌اند، اما حیاط با صفای آن که در مرکز بنا قرار گرفته است و رواق‌هایی که در حیاط مرکزی وجود دارد و همچنین قوس‌های دایره‌ای شکل در ایوان، نمادی از نوگرایی در معماری دوره‌ی پهلوی شناخته می‌شوند.
