فرودگاه بین المللی پکن
کارفرما: مرکز ساخت فرودگاه جدید پکن
مساحت کل طبقه همکف:
پایانه مسافرین: 700000 مترمربع
مرکز حمل و نقل زمینی: 80000 متر مربع
پایانه مسافران و پارکینگ ایستگاه حمل و نقل ریلی مرکزی و ساختمان تاسیسات مرکزی 43 میلیون متر مربع
ارتفاع خط آسمان: 45 متر
ظرفیت: 72 میلیون مسافر در سال تا سال 2025
قابل توسعه تا 100 میلیون مسافر سالانه
برای خواندن مطالب مربوط به معماری مدرن لینک روبرو را کلیک کنید: سبک مدرن در معماری
برای خواندن مطالب مربوط به معماري مدرن لینک روبرو را کلیک کنید: ویژگی های معماری مدرن ، معماری مدرن اولیه
توضیحات توسط معماران ارائه شده است:
فرودگاه بین المللی پکن یک فرودگاه جدید در منطقه داکسینگ در 46 کیلومتری جنوب مرکز شهر پکن است، که برای کاهش ازدحام در فرودگاه های موجود پایتخت ایجاد شده است. این فرودگاه قطب اصلی حمل و نقل برای منطقه ای با سریعترین نرخ رشد تقاضا برای مسافرت های بین المللی است خواهد شد و کاملاً با گسترش شبکه حمل و نقل کشوری یکپارچه است.
این فرودگاه در با خدمات رسانی به 45 میلیون مسافر در سال شروع به کار میکند وتا سال 2025، 72 میلیون مسافر را در خود جای می دهد و برای توسعه بیشتر برای سالانه 100 میلیون مسافر و 4 میلیون تن حمل و نقل بار سالانه، برنامه ریزی شده است.
پایانه مسافربری 70000 متری شامل یک مرکز حمل و نقل زمینی 80،000 متر مربعی است که مستقیما با پکن ، شبکه ریلی پرسرعت ملی و مترو متصل است و بالابرنده نرخ توسعه اقتصادی در استان تیانجین و هبی است.
اخیراً کد PKX توسط اتحادیه بین المللی حمل و نقل هوایی به این فرودگاه اختصاص داده شده است. فرودگاه داکسینگ پکن استاندارد جدیدی را در خدمات حمل و نقل هوایی ارائه می دهد که به جمعیت رو به رشد منطقه در یک ترمینال مسافری کم حجم و کارآمد خدمات ارائه می دهد که برای توسعه آتی هم سازگار است.
در پیروی و تکرار اصول معماری سنتی چینی که فضاهای بهم پیوسته را در اطراف یک حیاط مرکزی سازمان دهی میکند، طراحی این ترمینال همه مسافران را به صورت یکپارچه از طریق مناطق مربوط به عزیمت ، ورود یا انتقال به سمت حیاط بزرگ در مرکز آن راهنمایی می کند که یک فضای ملاقات چند لایه در قلب پایانه است.
هشت شکل سیال در پشت بام طاقدار ترمینال برای تامین سازه و ارمغان نور طبیعی به داخل ساختمان، به زمین می رسد و همه مسافران را به سمت حیاط مرکزی هدایت می کند. نور طبیعی همچنین از طریق شبکه ای از پنجره های سقفی خطی وارد ترمینال می شود که یک سیستم بصری ناوبری را در سراسر ساختمان فراهم می کند که مسافران را به سمت ورودی و یا خروجی های مروبط آنها هدایت می کند.
پوشش سازه ای که دهانه های آن گاها تا 100 متر می رسد فضاهای عمومی سخاوتمندانه ای را برای ترمینال را فراهم می کند و بالاترین درجه انعطاف پذیری را برای هرگونه تنظیم مجدد فعالیت ها را در آینده ایجاد می کند.
پیکربندی شعاعی بهم پیوسته ترمینال اجازه می دهد تا حداکثر تعداد هواپیما به طور مستقیم در ترمینال با حداقل مسافت از مرکز ساختمان پارک شود که راحتی فوق العاده ای را برای مسافران و انعطاف پذیری در کارها را فراهم می کند. 79 گیت پروازتوسط پل هوایی مستقیماً به ترمینال متصل می شوند در حالی که امکانات فرودگاه پکن می توانند به سرعت همزمان مسافران شش هواپیمای کامل A380 را سوار هماپیما کند.
پنج اسکله هواپیما به صورت شعاعی از محوطه مرکزی ترمینال که کلیه خدمات و امکانات مسافران در آن مستقر هستند خارج می شود و به مسافران این امکان را می دهند که مسافت های نسبتاً کوتاه را در فرودگاه طی کنند بدون اینکه نیازی به استفاده از ماشین های رفت و برگشتی برقی داشته باشند. در نتیجه ، طراحی بهم پیوسته و متراکم ترمینال، فاصله بین قسمت بررسی مسافران و گیت پرواز و همچنین اتصالی بین گیت ها برای انتقال مسافر را به حداقل می رساند. این پیکربندی شعاعی تضمین میکند که به دورترین گیت در حال مسافرگیری به صورت پیاده در زمان کم تر از 8 دقیقه می توان رسید.
مولد برق فتولتاییک در تمامی فرودگاه نصب شده که ظرفیت حداقلی 10 مگاوات انرژی را تامین می کند. سیستم گرمایش مرکزی فرودگاه بین المللی پکن و سیستم بازیابی گرمایش هدررفته توسط یک سیستم پمپ حرارتی ترکیبی تامین می شود که گرمایشی مترکز برای منطقه ای به مساحت تقریبی 2.5 میلیون متر مربع را تامین میکند.
این فرودگاه همچنین یک سیستم مدیریت آب و جمع کننده آب باران را پیاده سازی می کند که یک منبع طبیعی و یک نفوذ آب طبیعی و تصفیه طبیعی تا 2.8 میلیون متر مکعب آب در استخر هایی جدید به کار می گیرد تا از سیل زدگی فصل بارش و اثر جزایر گرمایی ساختمان در تابستان جلوگیری کند.
تیم پروژه:
فرودگاه داکسینگ پکن توسط یک تیم طراحی مشترک طراحی شد که توسط مرکز فرودگاه های جدید پکن راهبری میشد، گروه معماری فرانسوی ADP و گروه معماری زاها حدید برای همکاری بر روی بهینه سازی طراحی به پروژه اضافه شدند و همچنین به صورت مشترک با بنیاد طراحی و معماری پکن و شرکت ساخت فرودگاه چین همکاری کردند تا پروژه را نهایتا تحویل دادند.
همکاری بین گروه معماری ADP و زاها حدید یک طرح کاربردی جدید را به ثمر رساند که با زبان معماری سیال ترمینال و طراحی فضایی آن یکپارچه و بیان شده است.
