عملکرد ، تهویه مناسب ، نورپردازی و دسترسی به مناظر از ویژگیهای مهم مورد نیاز در طراحی داخلی است که راحتی انسان را در یک مکان مسکونی موجب می شود. با این وجود ، دستیابی به این عناصر با مسکن و ساختمانهای کوچکتر در شهر دشوارتر می شود. بنابراین معماران و کاربران فضاها برای ایجاد چیدمان هایی مورد قبول و شخصی تر ، به سمت راه حل ها و طراحی نوین تری می روند.
یک راهکار اولیه برای بزرگتر کردن و بزرگتر نشان دادن فضاها ، کاهش استفاده از پارتیشن های صلب استاندارد یا دیواره ها و جایگزینی آنها با روشهای جایگزین برای تفکیک فضایی است.
در صورت استفاده و طراحی صحیح ، استفاده از روش های تفکیک فضایی، آسان و مقرون به صرفه جریان هوا و انتشار نور طبیعی در هر منطقه را بهینه می کند ، در حالی که فضای کمی را در آپارتمان ها یا خانه های مقیاس کوچک را هدر می دهد می تواند در هنگام حوزه بندی و برجسته سازی عملکردهای مختلف ، پویایی و حرکت بصری ایجاد کند. در حقیقت ، تفسیرهای مختلفی از تقسیم بندی فضایی وجود دارد در ادامه با هورنو همراه باشید….
۱- راهکارهای دیواری
اولین قدم برای جایگزینی پارتیشن های کامل ، داشتن دهانه ها یا بریدگی های بزرگ در دیواره های غیر سازه ای موجود است. این یک روش خوب برای اطمینان از تداوم بصری و کادربندی همزمان است. این حرکت همچنین می تواند زمینه های خاصی را که ممکن است شخص دوست داشته باشد در پروژه به نمایش بگذارد برجسته کند.
۲- سطوح
راه حل دوم استفاده از تنوع سطح و تغییر ارتفاع سقف یا زمین است. در واقع عملکردهای مختلف می توانند به ابعاد عمودی متفاوتی نیاز داشته باشند که از نظر جذب صدا یا احساس مناسب تر باشند. تغییر در سطح را می توان از بالا یا پایین انجام داد.
سقف پائین – در این حالت سقف کاذب ، سیستم شبکه معلق یا صفحات آویز نیز می تواند به عنوان نشانگری برای مناطق مختلف به کار برده شوند .
ارتفاع زمین – تغییر سطح می تواند از پایین به بالا نیز انجام شود و یک جدایی کاملاً واضح بین دو فضای عملکردی ایجاد کند . این یک روش معمول و سنتی در ساخت و سازها است که اجازه می دهد بسیاری از ترکیب ها مانند گرمایش از کف ، فضای ذخیره سازی در زیر و یا فقط ایجاد ارتفاع سقف کمتر به عنوان عایق صوتی استفاده شود.
۳- متریال
یک روش دیگر برای برجسته کردن سطوح مختلف و یا به سادگی متمایز کردن مناطق بدون داشتن پارتیشن ، از طریق تغییر متریال ها است. لایه ای از روکش های دارای کنتراست یا کاشی کاری در مناطق مجاور یک روش عملی و خلاقانه برای تمایز فضاها است. مطمئناً این یک عنصر تزئینی است که پویایی و حرکت را به پروژه می افزاید.
۴- کدگذاری رنگی
مناطق مشخص را می توان به طور مشابه با استفاده ساده از رنگ ها (حتی برخی از متریال ها) مجزا ساخت. این یک راه حل بسیار جالب در صورت استفاده هوشمندانه است و در صورت لزوم به راحتی قابل برگشت است.
۵-مبلمان
راهکار آسان دیگر برای تقسیم بندی در فضاهای با پلان باز استفاده از مبلمان به عنوان یک بافر تقسیم کننده انعطاف پذیر بین دو منطقه است. چه پیشخوان آشپزخانه باشد و چه میز ناهار خوری ، می توان از آنها برای تفکیک غیر رسمی مناطق استفاده کرد.
۶-پارتیشن های سبک انعطاف پذیر
اگر فضای انعطاف پذیرتری مورد نیاز باشد که امکان راهکارهای بالایی و تغییرات اساسی وجود ندارد نگران نباشید هنوز هم می توانید از پارتیشن های سبک و انعطاف پذیر و حتی پرده ها برای افزودن حریم شخصی استفاده کنید.
