پروژه مسکن برای پیازا اربا در شهر میلانو، سبک شناسی جدیدی را نشان می دهد. نه تنها برای کار ما بلکه به طور کلی برای ساخت و سازهای جدید.
این پیشنهاد تقاطع دو سلسله – انتزاع و پدیده – را مطرح می کند که استدلال می شود، همواره ساختار اساسی یک گفتگوی انتقادی را تشکیل داده اند. انتزاع در اینجا به هر جنبه ای از معماری که در یک ساختار نحوی تعبیه شده است، اشاره دارد، در حالی که پدیده ها در حضور مادی شیء معماری بنا شده اند. در حالی که این دو سلسله شناسی بیانگر حالات مختلف اندیشه ای هستند که گفتمان معماری را برای نیم قرن گذشته شکل داده اند، آنها برای اولین بار در پیازا اربا در کار ما تلاقی می کنند. پروژه، به عنوان مواد به عنوان هر دو نشانه نحوی از یک تیپولوژی سه بخشی از میلان، و به عنوان پدیده استفاده می شود.
ساختمان یک ترکیب پیچیده از محدودیتهای مختلف است، الزامات عملکردی داخلی با یک نوع شناسی مسکن میلان سه جانبه تلفیق شده است. این گفتمانهای متنی شهری با ارائه ی سه ماده مختلف روکش شده است: پایه سنگ تراورتن رومی با سوراخ های سوراخ دار، شبکه ای از روکش فلزی در بخش میانی و یک قاب از فلز outrigging که به تشریح یک دوره فوق العاده سنگ مرمر کاررا می پردازد. اینها مجموعه ای از ویلاهای شهری را در بالاترین طبقه ها تشکیل می دهند. کل کمی به جلو جابجا شده و جلوی آن و عقب رسوب می کند. این عناصر با هم، گفتگوی روشنی از پدیده ها و انتزاع را در معرض نمایش می گذارند.
روشی جایگزین برای چارچوب یک معماری مقاومت ارائه می دهد، راه دیگری که دیگر شرط آن یک یا یک نیست، بلکه روشی است که وضوح آسان را به حالت تعلیق در می آورد. این امکان، قاب بندی غیرقابل قبول است، که برای کار ما جدید است.
