این تکیه مربوط به دوه قاجار بوده و به نام شیخ مرتضی ریز متوفی به سا ۱۳۲۹ ه.ق است. از مدفوتین این تکیه می توان به ملا ابو تراب زفره ای حاج ملا جواد ادینه ای ، علی محمد ابریشم کار ، میرزا محمدرضا رشتی اشاره نمود.
از تکه ریزی ها تنها بقعه وسط تکیه باقی مانده است که قدیمی ترین بخش این تکیه نیز بوده است و واجد ارزش های معماری دوره قاجار می باشد. این بقعه قاعده ای هشت وجهی دارد که با گرپوی که از گنبد آن بزرگ تر است و از نوع چهار پرگاری با خیز کند پوشیده شده است. سردر ورودی نیم ویران است و قسمت های پشت سردر و سمت شرقی آن تخریب شده است.
در این تکه نیز بیشترین آرایه ها به بقعه مرکزی اقتصاص دارد. به طوریکه روی گنبد با کاشی صابونکی فیروزه ای منقوش شده که دارای تخمه کاری است ولی بیشتر کاشی ها ریخته اند. در اطراف بقعه مشبک های آجری با نقوش چلیپائی و شش یک در میان پنجره ها را پوشانده و در بقعه در سمت جنوب است. گنبد دو پوسته منفصل است و در زیر آن یک کاربندی ۱۶ شاقولی پوسته داخلی را ایجاد نموده که دارای تزئین معقلی در شمسه و داخل پاباریکها و ترنج ها و در قسمت آلات مختلف از حمیل های فیروزه ای و لاجوردی جهت زینت استفاده شده. در مرکز عرقچین نیز یک دایره با ارائه ی گره چینی وجود دارد.
