طراحی فضای غذاخوری | پلان و مقطع

طراحی فضای غذاخوری بر اساس شکل و اندازه میز نهار خوری تعیین می شود. اتاق نهارخوری انعطاف پذیری زیادی دارد چنان که در گذشته، یک اتاق غذاخوری رسمی محلی خاص را در پلان اشغال می کرد اما امروزه این اتاق به دامنه ای از مفاهیم معطوف شده و با سبک های مختلف زندگی انطباق یافته است. اتاق غذاخوری ممکن است ادامه آشپزخانه، حوزهای درون یک اتاق نشیمن بزرگ و یا اتاقی مجزا باشد که برای برگزاری مهمانی شام تدارک دیده شده است. صرف نظر از شکل، اتاق غذاخوری باید در کنار فضای کار آشپزخانه قرار گیرد تا انتقال غذا به میز و پاک کردن میز از باقی مانده غذاها به سادگی انجام شود.

برای خواندن مطالب مربوط به معماری مدرن لینک روبرو را کلیک کنید: سبک معماری مدرن

معیارهای ابعاد و اندازه طراحی فضای غذاخوری

لوازم میز غذاخوری 

اندازه میز غذاخوری بستگی به فضای لازم برای لوازم میز غذاخوری دارد. سطح لازم برای این لوازم، ۶۰۰ میلی متر پهناو ۳۷۵ میلی متر عمق است که اندازه استاندارد برای جایگذاری لوازم ۴۵۰ میلی متر پهنا به همراه سطحی مختص سرو ظرفها، نوشیدنیها و جایی برای حرکت آزادانه دستهاست.

برای تعیین اندازه قطر یک میز گرد، باید تعداد صندلی ها را در عرض لوازم میز غذاخوری، ۶۵۰ میلی متر، ضرب و سپس بر ۳.۱۴ تقسیم کنیم.

میز غذاخوری 

در ساخت میز، به طور میانگین ۶۰۰ میلی متر عرض برای هر نفر تعیین می شود اگر چه عناصر دیگری نیز هنگام انتخاب درست میز برای تعداد مشخصی از مهمانان باید در نظر گرفته شود؛ مثلا یک صندلی غذاخوری دسته دار، مقدار فضای موردن یاز برای هر نفر را به طور متوسط ۱۰۰ میلی متر افزایش میدهد. محل قرار گیری پایه های میز هم تعیین کننده تعداد افرادی است که به راحتی دور میز مینشینند. در اینجا میزهایی به شکل های مختلفی نشان داده شده اند.

برای خواندن مطالب مربوط به معماري مدرن لینک روبرو را کلیک کنید: معماری ایرانی مدرن ، اصول معماری مدرن

یک میز چهار نفره می تواند در راستای طول گسترش یافته و به ازای هر صندلی، ۶۰۰ میلی متر بلندتر شود.

ارتفاع متوسط میز نهارخوری ۷۲ تا ۷۵ سانتیمتر می باشد  و ابعاد سطح میز بسته به تعداد نفرات و میزان راحتی که مورد نظر شما ست و همچنین شکل آن  متغییرمی باشد. برای هر صندلی طولی به اندازه ۶۰ تا ۷۵ سانتیمتر در نظر گرفته میشود.

 ابعاد میزهای ناهار خوری گرد

جا دادن و استفاده از میزهای گرد با شعاع  بیشتر از 180 سانتیمتر در اتاق و همچنین ارتباط بین افراد قدری با مشکل همراه است که می شود از سایز 180سانتیمتر برای تعداد 12 نفر نیز هم استفاده کنیم که البته فاصله بین صند لی ها نزدیکتر میشود.

ابعاد میزهای ناهار خوری مربع

شما می توانید از سایز 214 سانتیمتر برای 12 نفر نیز استفاده کنید.

ابعاد میز ناهار خوری مستطیل شکل

فضای حرکتی اطراف میز

حداقل فضای مورد نیاز میزهای غذا خوری مستطیل شکل نیازمند ۸۰-۱۰۰ سانتیمتر فضا ازاطراف است تا عبور و مرور به راحتی در آن انجام شود و فعالیت های مرتبط صورت گیرد.

میزهای غذا خوری دایره ایی نیازمند حداقل ۱۰۰ سانتیمتر فضا از اطراف است تا عبور مرور به راحتی انجام شود.

انواع چیدمان و طراحی فضای غذاخوری

 شکل و اندازه یک اتاق در تعیین شکل مناسب برای میز مؤثر است. دیاگرام های آتی نگاهی دارند به طراحی اتاق غذاخوری در ترکیب با اتاق نشیمن یا آشپزخانه و یا اتاق غذاخوری به تنهایی و با حداقل اندازه لازم؛ علاوه بر میزها و مبلمان مرتبط و غیر مرتبط با غذاخوری، طراحان داخلی باید برای تأمین نور مناسب در بالای میز و در محدوده سرو غذا به محیط پیرامونی اتاق هم توجه داشته باشند.

اتاق غذاخوری در ترکیب با آشپزخانه آشپزخانه با یک میز غذاخوری درون آن به فضای بیشتری در برابر حوزه های کار نیاز دارد

اتاق غذاخوری در ترکیب با اتاق نشیمن هنگامی که فضا به اندازه کافی گسترده است ترکیب اتاقهای غذاخوری و نشیمن بهتر از تفکیک و تبدیل آنها به دو اتاق کوچکتر و مجزا است.

حداقل فضای غذاخوری با میز مستطیلی حداقل اندازه اتاق غذاخوری با میز مستطیلی براساس میزی با حداقل پهنای ۹۱۴ میلی متر و فضای عبور و مرور در هر چهار سمت اتاق محاسبه می شود.

حداقل فضای غذاخوری با میز دایره ای یک میز دایره ای در یک اتاق مربع، فضایی را برای کمدها و کابینت های توکار در گوشه های اتاق فراهم می آورد.

اتاق غذا خوری با مبلمان تکمیلی در اتاق غذاخوری بهینه، محلی برای دو صندلی اضافه ویک بوفه برای نگهداری از ظرفها در داخل اتاق اختصاص می یابد.

بررسی کیفی طراحی فضای غذاخوری

•  برای قرار گرفتن میز ناهار خوری در مکان مناسب، انتخاب ابعاد و اندازه میز ناهار خوری متناسب با فضایی است که در اختیار داریم، که برای چیدمان اصولی صندلی و میز ناهار خوری بسیار حائز اهمیت است.

•  نکته بعدی نزدیکی میز ناهار خوری با آشپزخانه است. در مورد خانه‌های بزرگ معمولا دو سرویس ناهار خوری، یکی دم دستی در داخل و یا نزدیک به آشپزخانه و دیگری به فاصله دورتر از ان استفاده می‌شود. اما برای آپارتمان‌های کوچک که از یک سرویس ناهار خوری استفاده می‌شود فاصله کم با آشپزخانه باید رعایت شود. استفاده از فضای پشت اپن آشپزخانه و دیوارهای شکل نزدیک (ال)آشپزخانه، بهترین محل برای قرار گیری میز ناهار خوری است. یکی از مزایای خوب این فضاها قرار نداشتن در مسیر‌های دسترسی است.

•  تامین نور مناسب طبیعی به فضای غذاخوری از ویژگی ها و نیازهای اصلی این فضا می باشد و همچنین طراحان باید از نور های مناسب با استایل مرتبط با سبک طراحی استفاده نمایند تا بتواند نور محدوده سرو غذا را تامین نماید.
•  میز غذاخوری به هیچ عنوان نباید در مسیر‌های دسترسی، مثل مسیر دسترسی از آشپزخانه به فضای غذاخوری، دسترسی آشپزخانه به هال و پذیرایی، دسترسی فضای ناهار خوری به هال و پذیرایی و دیگر دسترسی‌ها قرار بگیرد. در ادامه این سه پلان آپارتمان بخوبی محل قرار گیری میز ناهار خوری و عدم ایجاد مزاحمت برای دیگر فضاها را نشان می‌دهد.

• معمولا در آپارتمان‌های کوچک، بعلت کمبود فضا یک طرف میز غذا خوری را به دیوار می‌چسبانند و از طرف دیگر آن و دو راس میز استفاده می‌کنند و در صورت لزوم مثل مهمانی ها، میز غذاخوری را کمی جابجا می‌کنند تا آن قسمت نیز قابل استفاده شود.
• باید سعی شود در انتخاب رنگ فضای ناهار خوری از رنگهای گرم و شاد استفاده شود تا بین اعضای خانواده صمیمیت ایجاد شود. با توجه به زمان اندکی که اعضای خانواده در طول روز برای صحبت و معاشرت با هم دارند، استفاده از زمان صرف غذا بهترین فرصت برای ایجاد صمیمیت بیشتر و ارتباط گرفتن با اعضای خانواده است، پس برای دیزاین فضای غذا خوری خود کم نگذارید.

منبع:کتاب طراحی داخلی(گریس گریملی-می می لاو)