مرکز هنرهای بصری کارپنتر،اولین و تنها ساختمان در آمریکا که توسط معمار قرن بیستم، لو کوربوزیه طراحی شده در میان برخی از قدیمی‌ترین ساختمان‌های تاریخی قرار دارد که به قبل از شکل گیری سازمان ملل متحد می‌رسد. مرکز هنرهای بصری کارپنتر در سال ۱۹۶۳ در پردیس دانشگاه هاروارد افتتاح شد. این مرکز برای بازگشت هنرهای تجسمی به هاروارد طراحی شده است. این مرکز دارای فضای استودیو باز برای دانشجویان جهت کار و نمایش هنرشان است.

این مرکز به علاوه مکانی برای هنر، بزرگ‌ترین مجموعه فیلم‌های ۳۵ میلی‌متری در منطقه نیوانگلند است که اغلب در فیلم‌های مستقل، بین‌المللی و صامت حضور دارند. برای کوربوزیه، مرکز هنری کارپنتر ترکیبی است  که در آن معماری به نقاشی، مجسمه‌سازی، عکاسی و فیلم به هم می‌پیوندد.

برای خواندن مطالب مربوط به معماری ایرانی لینک روبرو را کلیک کنید: اصول معماری ایرانی

برخلاف ساختمان‌های هاروارد یارد و حتی کارهای قبلی کوربوزیه، طراحی و سازماندهی فضاهای داخلی رویکردی کمتر از سنتی دارد، در عوض، مرکز کارپنتر ترکیبی از کوربوزیه است که قبلاً با بتن پیش‌ساخته، ، تیغه‌های زاویه دار زاویه دار است که در چاندیگارث مورد استفاده قرار می‌گرفت و در لا تورت یافت می‌شود و در سیستم نمای مرکزی اجرا شد.

از نگاه اول، به نظر می‌رسد که مرکز کارپنتر یک نسخه وارونه از ویلا ساوی می‌باشد که در آن پنج امتیاز معماری در ظاهر ساختمان به جای ویلا ساوی ساخته شده است.

کوربوزیه شبیه ویلای ساوی، یک گردش معماری را نشان می‌دهد که از مرکز ساختمان عبور می‌کند که استودیوهای داخلی، گالری‌ها و سالن‌های نمایش را به فضاهای عمومی داخل ساختمان و همچنین محوطه داخلی متصل می‌کند. راه رفتن در امتداد گذرگاه متمرکز، یک صعود آهسته از طریق سطوح ساختمان‌ها وجود دارد که به یک عابر اجازه می‌دهد تا از طریق جدایش بین صفحات زمین و رمپ به فضاهای خالی کمک کند.

در مرکز کارپنتر، کوربوزیه صفحات بزرگ کف باز را پشتیبانی می‌کند که از خلبانی‌های نمادین وی پشتیبانی می‌شود و این امکان را برای دانشجویان فراهم می‌کند تا محیط استودیویی باز داشته باشند، علاوه بر این امکان تنظیمات انعطاف پذیرتر را هنگام نمایش دانش آموزان و یا برگزاری نمایش فیلم فراهم می‌کند. با این حال، مانند برخی از پروژه‌های قبلی خود که کوربوزیه برای تعیین گردش خون یا فضای خود، بخش‌های دیواره ای منحنی را تحمیل می‌کند، کوربوزیه با استفاده از سیستم دیواره‌های منحنی برای تعیین مرز از حجم داخلی به عنوان روشی که برای برجسته سازی تفرجگاه معماری در سراسر ساختمان، استفاده می‌کند. و همچنین از یک سازمان فضایی چرخه‌ای استفاده می‌کند.

مرکز هنرهای تجسمی کارپنتر،  تشدید پروژه‌های قبلی است که نه تنها عناصر معماری را از پروژه‌های قبلی ترکیب می‌کند، بلکه شاید با تشویق فوئنتس و سرت به نظر می‌رسد که با آزمودن محدودیت‌های خود، به جای اینکه تنها موفقیت قبلی آن را بپذیرد، زبان معماری را ازمایش کند.

برای خواندن مطالب مربوط به معماري ايراني لینک روبرو را کلیک کنید: المان های معماری ایرانی ، تاریخ معماری ایران

مرکز کارپنتر این موضوع را نشان می‌دهد که نمونه ای از فشار و پیشرفت در کارهای کوربوزیه است که می‌تواند بر سبک‌های زیبایی شناسی مدرن و آینده تأثیر بگذارد.

متاسفانه لو کوربوزیه هرگز نتوانست به خاطر سلامتی اش ساختمان تکمیل شده را ببیند. با این حال، مرکز هنری کارپنتر برای هنرهای بصری به حفظ بزرگ‌ترین مجموعه فیلم ۳۵ میلی‌متری در منطقه نیوانگلند و همچنین ساخت آرشیو تاریخی هاروارد ادامه می‌دهد.

منبع:archdaily