منوچهر دینیار ایرانپور (منوچهر ایرانپور) از معماران برجسته ایرانی چشم از جهان فروبست. ايشان در تاريخ ۱۹ تیر ۱۳۲۰ خورشیدی در کرمان دیده به جهان گشود.
وی دوره ابتدایی را در دبستان جمشیدجم و متوسطه را در دبیرستان های فیروز بهرام و البرز به پایان رساند و از دانشگاه تهران در رشته معماری دانشنامه فوق لیسانس را دریافت کرد.
منوچهر ایرانپور در سال ۱۳۴۱ به استخدام وزارت آبادانی و مسکن درآمد و سرپرستی بخش معماری آن وزارتخانه را در سال‌های ۱۳۴۷-۱۳۴۳ بر دوش داشت. به پاس خدمات ارزنده‌ی سازندگی و آبادانی در دوران پهلوی دوم نشان کارگزاران دولتی، نشان آبادانی و مسکن و نشان سپاس دریافت کرد. منوچهر ایرانپور، مشاور انجمن زرتشتیان تهران بود. وی هموندی هیات مدیره علوم و فنون وقت و انجمن معماران ایران نیز بر دوش داشت. منوچهر ایرانپور در سال ۱۳۶۲ خورشیدی با بانو مهناز کیانیان پیوند همسری بست. فرزند آنان به نام آریازرتشت است.
همکاری در ساخت برج آزادی با آغاز پروژه در سال ۱۳۴۶ به سرپرستی و طراحی مهندس حسین امانت، را می توان از کارهای ماندگار و شناخته شده معماری مهندس منوچهر ایرانپور نام برد. مهندس منوچهر ایرانپور یکی از مدیران بزرگ فرهنگی اجرائی ایران بود. آثار مدیریتی وی را می‌توان در ساختمان ها، پارک‌هایی مانند موزه هنرهای معاصر تهران، موزه فرش، موزه آبگینه، موزه رضا عباسی، فرهنگسرای نیاوران، پارک جمشیدیه، موسسه سینمای فارابی و دیگر پروژه‌های فرهنگی دید. همکاری در طراحی و ساخت دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه مدیریت پل گیشا و وزارت میراث فرهنگی از دیگر کارهای برجسته آن روانشاد است.
وی با دهش فرهنگی کتابخانه شخصی خود به کتابخانه اردشیر یگانگی در سال ۱۳۹۵ خورشیدی پژوهشگران را از این گنجینه فرهنگی شامل کتاب‌های نفیس معماری و هنر بهره‌مند ساخت. ايشان به تاريخ ۳ آبان ۱۳۹۹ خورشیدی در بیمارستان تهران چشم از جهان فرو بست.
تحریریه گروه معماری هورنو
منبع:سایت معماران ایرانی
