پلان های باز  از سال ۱۹۹۰ در روند معماری و ساخت و سازهای مسکونی به وجود آمد پلان باز در معماری مسکونی به فضایی اطلاق می شود که در آن دو یا چند فضای مشترک به هم پیوسته اند و با حذف دیوارهای جداکننده فضای بزرگتری را تشکیل می دهند.

در پلان های باز ، تیرهای سنگین (به جای دیوارهای باربر داخلی) وزن کف بالا را تحمل می کنند. از نظر زیبایی شناختی ، احساس باز بودن و جریان بیشتر را به وجود می آورند.

چیدمان پلان باز

پلان باز به معنای اتصال همه اتاق ها نیست و همچنین به این معنی نیست که هیچ مانعی بین اتاق ها وجود ندارد. پلان باز فقط در مناطق مشترک اعمال می شود. فضاهای غیر مشترک یا خصوصی شامل حمام و سرویس ها ، اتاق خواب و  دفاتر کار خانگی هستند و  بیشتر اوقات فضاهای مشترک شامل ترکیبی از آشپزخانه ، اتاق ناهار خوری و اتاق نشیمن است.

ترکیب آشپزخانه و اتاق ناهار خوری : آشپزخانه و غذاخوری یک فضای مشترک دارند. گاهی اوقات یک  جزیره یا شبه جزیره آشپزخانه به عنوان یک خط تقسیم بصری بین دو منطقه عمل می کند.

ترکیب اتاق ناهار خوری و اتاق نشیمن : اتاق ناهار خوری و اتاق نشیمن یک منطقه مشترک را اشغال می کنند. یک خط تقسیم بصری ممکن است به صورت مجزا با  دو رنگ یا متریال مختلف ، جدا شده توسط اختلاف ارتفاع یا نرده باشد.

ترکیب آشپزخانه / اتاق ناهار خوری / اتاق نشیمن : هر سه قسمت ممکن است در یک اتاق بزرگ در کنار هم قرار گیرند.

نقشه طبقه باز مفهومی نسبتاً جدید در طراحی منازل مسکونی است.  قبل از جنگ جهانی دوم ، بیشتر خانه ها از یک نقشه طبقه بسیار ابتدایی استفاده می کردند که در آن راهرو اصلی به عنوان نوعی شریان عمل می کرد که دسترسی به اتاق های را با عملکردهای خاص فراهم می کرد. با این وجود  بذر پلان های باز در معماری مسکونی توسط معمارانی مانند فرانک لوید رایت ، با طراحی خانه هایی با فضای باز بزرگ و ترکیبی از مناطق غذاخوری و نشیمن  و مجزا از آشپزخانه شکل گرفت زیرا آشپزخانه منطقه ای معمولاً در پشت خانه قرار می گرفت وبه عنوان منطقه خدماتی به هیچ وجه برای معاشرت استفاده نمی شد.

استفاده از پلان باز  در واقعیت  در سالهای پس از جنگ اجرایی شد که امروزه یک طرح طبقه باز ، که اکنون شامل آشپزخانه نیز هست ، با تغییر و رشد خانواده ، انعطاف پذیری بیشتری را برای تغییر شکل فضا ایجاد می کند ، و امکان مراقبت از بچه ها در هنگام تهیه غذا و هنگام تمیز کردن  خانه را نیز فراهم می کند.

البته لازم به ذکر است تغییرات دیگری نیز مانند  افزایش جمعیت به ویژه در جوامع شهری ، نوآوری در مصالح و روشهای ساختمانی، تیرهای ساختاری فولادی و  سیستم های گرمایش مرکزی باعث اجرایی شدن و رواج بیشتر پلان های باز گردید .

 در واقع دهه ۱۹۵۰ میلادی زمانی بود که نقشه های طبقه باز شروع به ظهور کردند و سبکی مدرن تلقی می شدند. امروزه ، یکی از ویژگی های بارز  دکور سبک مدرن میان سده  (Mid-Century Modern) خانه ای با نسخه اولیه دارای پلان باز است که اغلب دارای یک شومینه باز از هر طرف است. در  این زمان  برعکس گذشته طرح طبقه باز  شامل آشپزخانه و آشپزخانه در حال تبدیل شدن به مرکزی برای فعالیت های اجتماعی بود.

در دهه ۱۹۹۰ ، پلان باز طراحی تقریباً عادی و رایجی در ساخت و سازهای جدید ، به ویژه در محیط های حومه شهر بود و این روند امروزه نیز صدق می کند ، جایی که از اصطلاح “پلان باز” برای افزودن ارزش املاک و مستغلات  استفاده می شود.

اندرو کوگار ، رئیس شرکت معماری Historical Concepts در آتلانتا ، تأکید می کند که  با چالش هایی برای طراحی با پلان باز علی رغم محبوبیت روبرو شده است در واقع او می گوید تصور این بود که یک طرح باز و غیررسمی احساس راحتی بیشتری ایجاد کند ، اما مردم متوجه شده اند که در پلان باز همه چیز باید سازماندهی شود وگرنه خانه به سرعت آشفتگی را نشان می دهدهمینطور  سر و صداها از عواملی هستند که در پلان باز بیشتر احساس می شوند.

هنوز هم ، برای اکثریت قریب به اتفاق صاحبان خانه ، هنگام خرید خانه جدید ، یک نقشه طبقه باز بسیار ارزشمند است و ایجاد پلان باز دلیل عمده ای است که مردم پروژه های بزرگ بازسازی را انجام می دهند.زیرا پلان باز امکان فعالیت های فردی و اجتماعی را فراهم می کنند: اعضای خانواده می توانند فعالیت های خود را انجام دهند ، اما هنوز هم با یکدیگر ارتباط برقرار می کنندو برای سرگرمی ، آشپزخانه ، اتاق ناهار خوری و اتاق نشیمن با هم در یک فضای تلفیقی خوب ایجاد می کند.

جوانب مثبت و منفی پلان باز

 مزایای پلان های باز

جریان بهتر ترافیک. بدون باز و بسته شدن درب و نداشتن دیواری برای جلوگیری از تردد ، به طوریکه افراد می توانند بدون مانع در فضا به آسانی حرکت کنند.

جامعه پذیری و ارتباطات بهبود می یابند  بدون دیوار ، می توان در اتاق ها با یکدیگر صحبت کرد.

نور مشترک: فضاهای داخلی که زمانی بدون پنجره بودند اکنون از پنجره های دیوارهای خارجی نور طبیعی می گیرند.

ارزش املاک و مستغلات بهبود می یابند  و ارزش خانه شما را برای خریداران احتمالی افزایش می دهد.

مراقبت کودکان توسط پدر و مادرهایی که در آشپزخانه آشپزی می کنند یا میز غذاخوری می چینند به نحوی است که  می توانند به راحتی بر روی اتاق نشیمن و فعالیت های منزل  نظارت کنند.

انعطاف پذیری چیدمان: بدون دیوارهای پارتیشن ، پیکربندی مبلمان و لوازم جانبی در چیدمان اتاق های مختلف آسان است.

با نقشه های باز ، فضاها می توانند چند منظوره باشند. فضا بسته به نیازهای شما در لحظه می تواند به عنوان یک اتاق خانوادگی ، یک اتاق تفریحی ، یک دفتر کار خانگی یا یک فضای سرگرمی باشد.

معایب پلان های باز

در خانه های مسکونی با پلان باز گرما و خنک شدن پرهزینه است. اتاق های با سقف های بلند اغلب تخلیه انرژی بالایی دارند ، مخصوصاً وقتی دیوارهای بیرونی دارای پنجره های بزرگ باشند. در صورتیکه در نقشه های سنتی می توانید  فقط برخی از اتاق ها را گرم یا خنک کنید ، اما با یک نقشه کف باز ، کل فضا باید گرم یا سرد شود.

هزینه ساخت بدون دیوارهای پارتیشن ، بالاتر است.

کنترل ضعیف صدا : بدون دیوارهای جداکننده خانه های دارای پلان باز می توانند بسیار پر سر و صدا باشند و آلودگی صوتی را در تمام خانه پخش کنند..

فضاها بهم ریخته به نظر می رسند. یکی از مزایای نقشه های سنتی این است که آنها وسایل و لوازم جانبی را به فضای تعیین شده خود محدود می کنند اما در خانه های مدرن با پلان باز  اینگونه نیست.

نداشتن حریم خصوصی. نقشه های طبقه باز برای فعالیت های اجتماعی بسیار مناسب است ، اما یافتن فضاهای آرام برای مطالعه خصوصی یا مطالعه را دشوار می کند.

تحریریه گروه معماری هورنو

منبع: decoboom.ir