حسینیه امینی ها

مکان: قزوین

کاربری: مذهبی

قدمت: قاجاریه

قسمتي از يك عمارت گسترده و تو در تو است كه به سال ۱۲۷۵قمري در دو طبقه به وسيله مرحوم محمد رضا اميني ساخته شده است . حسينيه داراي دو حياط شمالي و جنوبي و سه تالار شرقي – غربي است كه به موازات يكديگر قرار دارند و به وسيله پنج دري های متحرك مشبك از هم جدا مي شوند . تالار مياني بزرگتر از دو تالار ديگر و به طول ۱۸متر و عرض ۵ متر ساخته شده و طول و عرض دو تالار ديگر ، هر يك ۵*۱۰ متر است . آميختگي حساب شده و زيباي تزيينات گچ بري ، نقاشي روي چوب و آئينه كاري در سقف ، ديوارها ، طاقچه ها ، رف ها و  ديوار واره هاي چوبي بسيار چشمگير و در حد شاهكار است . دو اتاق شمالي – جنوبي نيز در شرق و غرب تالارها وجود دارد كه از تزيينات كمتري برخوردار است . سردابه ، آشپزخانه ، انبارها و شربت خانه درطبقه زيرين حسينيه واقع شده است.

این بنا که 5 هکتار مساحت دارد در ابتدای احداث دارای 14 حیاط و 6 خانه تودرتو بود که تنها چهار حیاط و یک خانه از آن باقی ‌مانده است.

حیاط بیرونی که به‌محض ورود به بنا به آن قدم می‌گذارید مشجر و دارای حوض بزرگ مستطیل شکل در مرکز، محلی برای وضو گرفتن مردان اهل خانه و نمازگزاران به شمار می‌رفته است. اما حیاط‌های اندرونی دارای حوض‌های کوچک‌تر و معماری و فضاسازی خصوصی هستند که جهت استفاده‌ خانم‌های خانه طراحی‌شده بود.

معماری حسینیه امینی ها کم نظیر است. قسمت اصلی بنا که همان خانه یا ساختمان است از سه تالار که در موازات یکدیگر قرار گرفته‌اند و به‌ وسیله ارسی‌های زیبا به یکدیگر مرتبط شده‌اند، تشکیل‌شده و سقف تالارها دارای نقاشی آیینه‌کاری گچبری و گره بندی چوبی است.

نقاشی‌های روی سقف هرکدام حکایت خود را دارند و صور فلکی و جهان هستی را با تمام رمز و رازهایش در مقابل چشمان بیننده به تصویر می‌کشد.

اما آنچه این خانه را اسرارآمیز و جادویی می‌کند ارسی‌های زیبایی هستند که در نبود نور چراغ نور خورشید را به خود می‌گیرند و در میان تالارها منعکس می‌کنند. همچنین این ارسی‌ها قابلیت جمع شدن و بالا رفتن دارند که در هنگام روضه‌خوانی با بلند کردن آن‌ها هر سه تالار یکی می‌شود و آیینه‌ کاری‌های هنرمندانه‌ای را تشکیل می‌دهد.

چلچراغی که در سقف به‌ کار رفته نور شمع را در شب‌های احیا و مراسم روضه‌خوانی انعکاس می‌دهد و به محیط حال و هوای معنوی نابی می‌بخشد. فرش‌های تالارها همه یکپارچه و عتیقه هستند و درهای کشویی کنده‌ کاری‌ شده و نفیس اتاق‌ها در نوع خود بی‌نظیرند.

زیر تالارها قسمت‌های دیگری نظیر سردابه زیرزمین و شربتخانه ساخته‌شده‌اند. در دورتادور حیاط‌ها پله‌ها و دالان‌هایی واقع‌شده‌اند که شمارا به قلب تاریخ می‌برند. شما پس از عبور از این تونل‌ها به دورانی سفر می‌کنید که از سردابه به ‌جای یخچال برای نگهداری مواد غذایی استفاده می‌شده است و شربتخانه محلی برای پذیرایی از مهمانان در فصول گرم سال به شمار می‌رفته و حوض‌ها و فواره‌ها نقش کولر امروزی را در خنک کردن و مطبوع کردن هوای محیط ایفا می‌کردند.

البته در حال حاضر شربتخانه به موزه‌ عاشورایی تبدیل‌شده است که آثار نفیس و نمادها و فرهنگ اصیل عاشورایی را در معرض دید بازدیدکنندگان قرار می‌دهد.

خانه‌ امینی‌ ها که به‌ راستی نگین خانه‌های سنتی قزوین و شاهکار معماری دوران قاجار است اکنون توسط پنجمین نسل از خاندان امینی‌ ها اداره می‌شود و درب‌های آن در ایام محرم و ماه مبارک رمضان بر روی مردم متدین قزوین و عاشقان اهل‌ بیت گشوده می‌شود.

هرساله بنا بر سنت نیکویی که حاج محمدرضا امینی، مالک این بنا از خود برجای گذاشته در روزهای تاسوعا و عاشورا در این حسینیه از عزاداران با غذای نذری پذیرایی می‌شود و طبق وصیت وی رسم نذری دادن باید تا 99 نسل پس از او ادامه یابد.

منبع : سایت نابرو