خانه ی اشریک را لویی کان بین سال های ۱۹۵۱ – ۱۹۹۶ در آمریکا، پنسیلوانیا طراحی و اجرا کرد. عملکرد های مختلف خانه ی اشریک را می توان به در بخش های : اتاق خواب، اتاق غذاخوری،و همچنین یک سالن نشیمن که سقف آن را تا بام بخش دوبلکس خانه ارتفاع یافته تقسیم و معرفی کرد البته درکنار عملکردهای اصلی خانه، فضاهای دیگری همچون لابی، سرویس بهداشتی، اتاق تاسیسات، آشپزخانه در طبقه ی پایین،حمام و اتاقی که برای تعویض لباس طبقه ی بالا پیش بینی شده قرارگرفته اند.در این میان پله ها نقش تقسیم فضای دوبلکس خانه را در سالن نشیمن بر عهده دارند؛دو دودکش هم به شکلی تندیس وار در دو سوی ساختمان طراحی شده اند:یکی به اتاق نشیمن و دیگری به اتاق تاسیسات و اتاق خواب طبقه ی دوم سرویس می دهد.

برای خواندن مطالب مربوط به معماری مدرن لینک روبرو را کلیک کنید: سبک مدرن در معماری

خانه ی اشریک مثال مناسبی است که به وضوح بیانگر نحوه ی سازماندهی لویی کان در پرداختن به ساختار فضا به حساب می آید. ساختار مورد بحث در دوبخش مختلف از کیفیت فضا،ارائه و نظم یافته است : فضای نشیمن و دیگرفضاهای مرتبط با آن، ویا به عبارتی دیگر فضای ” خدمت پذیر ” و فضاهای ” خدمت گزار ” . این دو فضای مطرح شده در خانه ،در چهار بخش و در میان دو دیوار موازی به نمایش درآمده اند .

دیوارهای نازکی که به منظور تقسیم فضا به کارگرفته شده اند، درمرکز علاوه بر ایجاد پله، یا اصلاح فضای ورودی، دو هشتی کوچک را پدید آورده اند؛ اولی از سمت ورودی اصلی خانه که در خیابان عمومی شهر گشوده می شود و دومی نیز به سوی باغِ محوطه ی خانه راه می یابد. ورودی اصلی ساختمان که مستقیما با خیابان شهری در ارتباط است ، به کمک هشتی یک مسیر انحرافی را ترسیم کرده است که در ابتدا به لابی خانه راه دارد؛ این نظم شکل گرفته، سلسه مراتب دسترسی از خارج خانه تا داخل فضای نشیمن را خلق کرده است. در طبقه ی بالا هر دو هشتی با ایجاد یک بالکن کوچک در بالای سرسرای ورودی، مستقیما به فضای خارج مرتبط شده اند. این دو هشتی در پلان به واسطه ی ایجاد سکو و کفش کن به سرسرای ورودی در طبقه ی همکف دسترسی یافته اند.

برای خواندن مطالب مربوط به معماري مدرن لینک روبرو را کلیک کنید: ویژگی های معماری مدرن ، معماری مدرن اولیه

از میان دیوارهایی که به صورت موازی در پلان طراحی شده اند. سومین دیوار در محیط داخلی به شکلی ساده و تنها به همراه یک پنجره مستطیل شکل طراحی و پیش روی مخاطب قرارگرفته است . به طور کلی سلسله مراتب فضایی خانه در میان محیط بی آلایش و دیوارهایی که یک پنجره و یا شومینه را در خود جای داده اند به نظم مطلوب خود دست یافته است . خانه ی اشریک به وسیله ی دودکش مکعبی شکل در دو انتهای ساختمان از محیط پیرامون خود متمایز کرده است. اتاق خواب و فضای قرارگیری تلویزیون یادآور شومینه های خاموشی است که به طور سنتی پیش از این در اتاق های خواب قرار می گرفت.

هندسه ی به کار رفته در خانه ی اشریک نه ساده است و نه حاکم بر محیط پیرامون مخاطب. این پروژه می تواند در نقش ” آرامش بخش بودن و مرکز تحکیم ” محیط پیرامون خودظاهر شود؛ و در عین حال هندسه پیچیده ی آن اشاره بر دور کردن و ” در خارج نگه داشتن ” این ” نیروی بی نظم ” دارد. این نکته مساله ای است که در لحظه ای شکسته و حتی نفی هم می شود.

در پایان در رابطه با شومینه ای که در سالن نشیمن قرار گرفته می بایست به این موضوع اشاره کرد که علاوه بر آن که شومینه (تاثیر ذهنی مخاطب را از یک خانه ارائه کرده ) و جلوه ای تقدیس گونه به آن بخشیده که در تراز طبقه ی فوقانی با جدا شدن دود کش از جداره ی خانه، پنجره ی بزرگی در پشت آن و نمای دیوار به جلو آمده قرارگرفته است؛ تا به این ترتیب منظر مناسبی نه فقط از دود کش مرتفع، که از درختان آن سوی سایت به اتاق نشیمن و سرسرای ورودی عرضه می شود.موقعیت و نحوه ی قرارگیری پنجره در این محیط مانند قابی جلوه گر شده است که یک نقاشی انتزاعی از درختان را به تصویر درآورده باشد. در روز و شب این فضا، حضور نور ماهیت متفاوتی به خود خواهد گرفت. رویگرد لویی کان در ارائه و همچنین قاب کردن مناظر خارج از خانه را می بایست مشابه و یادآور نمونه های این چنینی در معماری سنتی ژاپن دانست؛ این برخورد حالتی متفاوت و معنوی را به فضای خانه ی اشریک بخشیده است.

منبع: کتاب لویی کان

منبع تصاویر:httpss://gallery.formit.autodesk.com