ساختمان فردریک سی همیلتون(موزه ی هنر دنور)
اندازه ساختمان: ۱۴۶۰۰۰ فوت مربع
کار استودیو لیبسکیند بر موزه هنر دنور، اولین ساختمان این استودیو است که در آمریکا تکمیل می‌شود. طرح لیبسکیند با نیمرخی در برابر پس‌زمینه با شکوه کوه‌های راکی، از مجموعه‌ای از حجم‌های هندسی الهام‌گرفته شده از قله‌ها و دره‌ها در دامنه کوهستان تشکیل شده است. یک بخش تیغه ای زاویه دار خیابان را قطع می‌کند و به سمت موزه میلانز با معماری جیو پونتی که در سال 1971 بازگشایی شد، اشاره می‌کند.
ساختمان فردریک سی همیلتون، که نام توسعه ۱۴۶۰۰۰ فوت مربعی موزه هنر است، با یک سطح نواورانه جدید با ۹۰۰۰ پنل تیتانیوم پوشش داده می‌شود که نمای ساختمان را پوشش می‌دهد و چشم‌انداز درخشان کلرادو را منعکس می‌سازد.
معمار این پروژه را به عنوان بخشی از ترکیب فضاهای عمومی، اثار تاريخى و دروازه‌ها در این بخش در حال توسعه شهر طراحی کرد و مرکز شهر، مرکز مدنی را مرتبط ساخت و یک ارتباط قوی با محله مثلث طلایی را تشکیل داد. میدان هنر اکوما که حیاط جلویی موزه است، از هنر عمومی (در میان آن‌ها، اثاری از بورلی پپر، کلس اولدبورگ، کوئس ون بروژن و مارک دی سوورو) مملو است و صحنه ای برای برنامه‌های عمومی است. موزه موتور احیای تمام محله با موزه‌ها و ساختمان‌های مسکونی جدید برای پیوستن به چشم انداز مجتمع است.
شکل پوشش تیتانیومی شبیه به صدف ساختمان فردریک سی همیلتون موزه هنری دنور مرکز شهر را با انرژی رعد و برق روشن ساخت. ساختمان ناهموار شاهکاری در شهر نشین است – سوزان استفان، سوابق معماری (ژانویه، ۲۰۰۷).
