مرکز مدنی شهرستان مارین

سان رافائل، آمریکا

معماران: فرانک لوید رایت

سال: ۱۹۵۷

مرکز مدنی شهرستان مارین، اخرین ماموریت فرانک لوید و بزرگ‌ترین پروژه عمومی از جمله چندین بخش مدنی بود که بعد از افتتاح پل گلدن گیت به بخش مارین و سانفرانسیسکو رسید. برای این پروژ رایت در سال ۱۹۵۷ انتخاب شد. با آرزوی پیروزی  وی قادر به نمایندگی از یک دولت دموکراتیک آزاد برای مردم از طریق مرکز مدنی بود. در آوریل 1958 پروژه رایت تصویب شد  و معمار دقیقا یک سال بعد مجموعه طرح های خود را ارائه کرد. پس از مرگ وی ، هارون گرین و داماد وی ویلیام وسلی پیترز به ساخت و ساز ادامه دادند و طرح های فرانك لوید رایت را به واقعیت تبدیل كردند.

یکی از برجسته ترین ویژگی های این پروژه این است که رایت در معماری متوقف نشده است – او به طراحی درب ، علائم ، مبلمان و آخرین جزئیات پرداخت. این معمار بر اعتقادات خود در یک معماری ارگانیک نزدیک به طبیعت تأکید کرد. به ویژه در ساختمان تالار عدالت و اداری ، ادعا كرد كه مناظر ایالت مارین از زیباترین زیبایی است كه تاكنون دیده شده است. افق این پروژه و قرار گیری آن با فلسفه رایت مطابقت دارد و واقعاً منظره و زیبایی آن را در خود جای داده است. مواد اولیه این پروژه را پوشش می دهند ، مهمترین آنها طلایی است که در ابتدا برای پوشاندن سقف نیز به کار رفته بود. بعضی از جزئیات نما ، درها و سایر عناصر با رنگ طلایی درمان می شوند ، اما وقتی زمان انتخاب مواد سقف پس از مرگ رایت فرا رسید ، همسرش مجبور شد تصمیم بگیرد كه سقف را به رنگ آبی روشن بكشد  و معتقد بود كه این رنگ خواهد بود. سرانجام با محیط اطراف خود زیبایی بپوشید و مخلوط کنید. حتی این سازه نوآورانه بود و سطوح استیل و بتونی را به هم می آورد و بخش هایی از تکیه گاهها و پشتیبان های پروژه را پشتیبانی می کرد.