مسجد جامع دزفول

کاربری: مسجد

مکان: دزفول-خوزستان

دوره: قرن اول هجری قمری

سال های مرمت: صفویه و قاجاریه

اولین و قدیمی‌ترین مسجدی که در دزفول ساخته شده‌است ٬جامع است که در مرکز شهرستان دزفول٬در خیابان امام خمینی قرار دارد. ساخت این مسجد که به سبک معماری دوره ساسانی است ٬بین قرن‌های سوم و چهارم هجری قمری صورت گرفته‌است. البته اختلاف نظراتی وجود دارد و برخی مأخذها تاریخ ساخت مسجد جامع دزفول را سده هفتم هجری قمری می‌دانند.

درکتاب «یادگارهای خوزستان» نوشته ایرج افشار آمده که این مسجد در سدهٔ ۷ و ۱۲ بازسازی شده و ایوان شرقی آن از بناهای دوران صفویه است که در سال ۱۱۱۰ ه‍. ق بنا شده است؛ و سردر و گلدسته‌های آن از قرن ۱۲ است و درساختن این بنا از شیوه معماری کاخ ایوان کرخه استفاده شده است.

مرحوم “سید محمد علی امام” اتاق شرق مسجد جامع را قدیمی‌ترین قسمت مسجد نوشته‌است که به آن ” غریب خانه ” هم می‌گویند.

کلیات بنای مسجد جامع دزفول

مسجد جامع دزفول،بزرگ ترینو مهم ترین مسجد دزفول است که در خیابان امام خمینی و در یک خیابان فرعی متصل به آن با گستردگی کوچکی در جلو در اصلی خود واقع گردیده است. این بنا که در یک طبقه ساخته شده دارای یک صحن بزرگ بوده که در دو جبهه آن ساخت و ساز انجام گرفته‌است ونماهای آجری سقف‌ها و ستون های سنگی بسیار زیبایی دارد. .کالبد اصلی بنا در جبهه جنوبی آن که هسته اولیه مسجد است،سنگی می باشد. مسجد دارای یک نمازخانه و محراب اصلی و دو شبستان پر ستون در دو طرف است و در قسمت شرقی نیز فضاهایی به عنوان فضاهای خدماتی و پشتیبانی واقع شده‌است. این مسجد در دوره های مختلف تکامل یافته و در هنگام جنگ نیز قسمتی ازآن مورد اصابت موشک قرار گرفته و تخریب شده‌است.که در همان زمان دوباره بازسازی گردیده است. در قسمت‌های مختلف نیز بخش‌های مختلفی به این مسجد الحاق گردیده است.که از آن جمله سرویس‌ها وبخش های خدماتی شمال شرقی بناست. ازجمله دخل و تصرفات انجام شده تغییر نمای بیرونی قدیمی مسجد و اجرای نمای آجری جدید و همچنین اجرای نیمه کاره مقرنس در ورودی اصلی بنا. نصب ازاره های سنگی جدید و سکو سازی نیز اصالت بنا را خدشه دار کرده است. این بنا در قسمت دارای یک گنبد زیبا و دوم ناره در جلو شبستان‌ها و در وسط محور محراب است. این بنا یک شوادان نسبتاً بزرگ وعمیق دارد که ورودی آن در وسط صحن مسجد است.

معضلات اصلی بنا رفتگی دیوار اسپر غربی بنا و همچنین وجود موریانه و رطوبت زدگی پای دیوارها و همچنین ترک های سقف ناشی از افزایش وزن کاهگل است . این بنا تقریباً هزار متر مربع زیر بنا داردکه عمده آن قسمت نمازخانه “شبستان” است که فضای نیمه باز می باشد. مناره های بنا تاحدودی دچار رفتگی گردیده است.

ساختمان مسجد جامع

بنای مسجد در یک طبقه ساخته شده و دارای صحنی بزرگ است. کالبد اصلی بنا در جبهه جنوبی آن، که هسته اولیه مسجد است، سنگی می‌باشد. دیوارهای مسجد بسیار قطور و شبستان آن ایستادگی خود را از ۲۰ ستون سنگی می‌گیرد که در وسط شبستان مسجد قرار داشته و جای شمعدان در آن تعبیه شده‌است. مصالح به کار رفته در دیوارها عمدتاً آجر و در ستون‌ها، سنگ‌های چهار تراش است و از ملات ماسه و آهک جهت ساخت دیوارهای و ستون‌های باربر استفاده شده‌است. محراب مسجد در وسط شبستان واقع است که دارای گچبری‌های زیبایی است. در مجاورت محراب منبری سنگی با ده پله قرار دارد که در دو طرف آن گلدسته‌های کوچک و سفید رنگی قامت افراشته‌اند.

ایوان مسجد که در وسط واقع شده، در دو طرف خود، گلدسته‌هایی به ارتفاع ۱۵ متر دارد که شکوه معماری اسلامی و ایرانی آن را به رخ می‌کشد و با کاشی کاری‌های زیبایی مزین شده‌است. در گذشته بانگ مؤذن مسجد از این گلدسته‌ها نمازگزاران را به به راز و نیاز فرا می‌خوانده‌است.

نوع سقف‌های مسجد سنتی و تلفیقی از طاق، تویزها، کلمبوها و طاق گهواره‌ای است و سقف ایوان اصلی بنا با کاربندی و آجرهای رنگی جدا و ۴ تیپ متنوع دارد. سقف ایوان‌های مسجد نیز گنبدی شکل و از آجر هستند. از دیگر بخش‌های مسجد جامع دزفول، شوادانی عمیق با مساحت ۲۰۰ متر است که دارای ۲۵ پله و اتاق‌های کوچکی در وسط پلکان است که در نداشته و در اصلاح به آن‌ها کت گفته می‌شود. برای تهویه هوای شوادان مسجد دو روزنه وجود دارد که از ویژگی‌های معماری دزفول در بناهای تاریخی و بافت قدیم دزفول می‌باشد که در دزفولی آن‌ها را «دریزه» می‌نامند.

در ورودی شوادان مسجد در صحن اصلی آن قرار داشته و از قدیم برای استراحت نمازگزاران در تابستان‌های گرم خوزستان مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است.

منبع: wikipedia