موزه ی علوم تورنتو


کاربری: موزه

معمار: رنزو پیانو

مکان: تورنتو-ایتالیا

زمان:۲۰۱۳


موزه ی علوم، در سایت کارخانه ی سابق میچلین در یک منطقه ی ۱۱ هکتاری براونفيلد، و در مجاورت رودخانه ی آدیج واقع شده است. این سایت از شمال توسط پلازای تاریخی دله البره، از جنوب با جاده ی مونت بالدو و از شرق با خط آهن محدود میشود و على رغم نزدیک بودن به مرکزشهر به دلیل وجود کارخانه از بافت شهری مجاور جدا شده بوده است.

بنابراین هدف اولیه ی طراحی جدید در آن، برقراری مجدد این رابطه بوسیله ی بازآفرینی تراکم از مرکزیت شهر و خدمت به تقویت هویت فرهنگی این منطقه از تورنتو است. بنابراین طرح عملکردهای مختلفی را در بر میگیرد مانند: مسکن، اوقات فراغت، تجارت، ادارات، فضاهای فرهنگی و پارک گسترده ی ۵ هکتاری مشرف به رودخانه.این رسالت، بوسیله ی موزه ی علوم و مرکز کنگره که در شمال و جنوب سایت قرار میگیرند آشکار میشود.این دو ساختمان عمومی مانند دو آهن ربای بزرگ برای کل مجموعه عمل میکنند.


موزه علوم تورنتو
موزه علوم تورنتو

ساختمان های جدید واقع در سایت، دارای یک خط آسمان واضح و یکپارچه میباشند که مقیاس انها شبیه به مرکز تاریخی ترنتون میباشد و همچنین توسط فضاهای سبز و آبراه هایی که از تمام منطقه عبور میکنند و سرانجام به رودخانه متصل میشوند، محاصره شده اند. قرار گیری ساختمانها بصورت خطی است. ساختمان های موجود در سایت، چهار تا پنج طبقه میباشند و با سقف های از جنس روی خود، وحدت بصری به اطراف میبخشند. موزه ی بزرگ علوم، در شمالی ترین قسمت سایت واقع است. موزه ی علوم و مرکز کنگره از دو طریق بهم راه دارند، یکی دسترسی مستقیم پیاده در شرق، و دیگری دسترسی منحنی گونه در طول کانال آب دارد.

ساختمان موزه ی علوم، به نحوی طراحی شده است که تا حد زیادی از انرژی های تجدید پذیر استفاده میکند. توجه کامل به اقلیم و محیط اطراف و احترام به آن، که از مشخصات بارز معماری پیانو میباشد، در این پروژه به خوبی دیده میشود. استفاده از بازشوها و سطوح شیشه ای فراوان در سقف و بدنه ی موزه، امکان استفاده ی حداکثری از نور و گرمای طبیعی خورشید را ایجاد کرده است.


موزه علوم تورنتو
موزه علوم تورنتو

فرم پلانها از طبقه پایین به بالا بصورت کاهشی میباشد و طبقه ی همکف مجموعه، به مراکز خرید و فضاهای عمومی اختصاص دارد. موزه دارای فضاهایی مثل رستوران، گالری، آموزشی، سرگرمی، نمایشگاهی و همچنین فضای سبز میباشد که در فضاسازی آن، از سایت اطراف پروژه و آبراه ها ایده گرفته شده است.

همانطور که پیشتر اشاره شد، موزه در هماهنگی کامل با محیط اطراف از نظر طبقه بندی عملکردی و شباهت کلی در اندازه ساختمان ها و مواد مورد استفاده برای ساخت و ساز است و دارای سلسله مراتب روشنی از طراحی میباشد.


موزه علوم تورنتو
موزه علوم تورنتو

پلان طبقه ی همکف


به طوری که نمای ساختمان و رنگ بندی آن و جنس مصالح استفاده شده و همچنین ارتفاع آن، تابع ساختمانهای مجاورش میباشد. در اطراف ساختمان از آب نماهایی استفاده شده است که در هماهنگی با رودخانه ی آدیج قرار دارند. همچنین، در مواجهه با پلازای دله البره، موزه ی علوم از یک سری حجم و حفره تشکیل شده که در نتیجه ی افزایش اثرات نور و سایه به نظر میرسد که بر روی آب شناور هستند. تمامی پروژه انرژی کارآمد دارد و در آن، توجه خاصی به استفاده از متریال و طراحی و توسعه ی پایدار شده است. همچنین در این پروژه از مصالح بومی موجود در سایت استفاده شده است. بعنوان مثال غشاهای ضد آب و ضد صدای مورد استفاده در بنا، از رویگاه تهیه شدند.


روش آفرینش فرم:

با توجه به موارد بررسی شده، روش آفرینش فرم در این مجموعه، از دیدگاه یورماکا روش واکنش به سایت میباشد. در این روش، طراح، با توجه به منطقه گرایی و زمینه گرایی، طرح را شکل میدهد. از نظر یورماکا، در این شیوه ی طراحی، گاهی معمار میکوشد طرح را پاسخی به ویژگی های بومی منطقه ی پیرامون طرح جلوه دهد. ویژگی هایی که بطور مستقیم برگرفته از محیط اطراف پروژه یا وابسته به ویژگی های ملی و منطقه ایست.

همچنین در این پروژه، مطابق نظر تم مک گینتی، از روش استعاره ای استفاده شده است. بنا به نظر وی،هنگامی که رابطه ی بین طرح با پدیده مورد نظر بصورت انتزاعی و غیر مستقیم باشد، در اینصورت میتوان طرح را استعاری قلمداد کرد.

روش استفاده شده ی دیگر، روش آرمانی تم مک گینتی میباشد.این روش بر ارزشهای عمومی یا فردی طراح تاکید دارد. ارزشهایی عمومی یا شخصی که معمار آنها را به درون طرح خود می آورد. ایده هایی که بیان کننده ی والاترین اهداف معمار میباشند.

در این طرح، از روش قیاسی مطرح شده توسط برایان لاوسن نیز استفاده شده است. مطابق این روش، طراح با قیاس طرح با زمینه های دیگر، در پی خلق یک راه حل تازه است (لاوسن، ۱۳۸۴، ۲۴۹). آفرینش فرم در این روش با قیاس های بصری در جهت یافتن ساختاری برای طرح است که با سایر ساختارها یا عوامل طبیعی موجود مشابه باشد.

منبع:

dezeen.com

بصیری, علی و نسیم خانلو، ۱۳۹۴، تحلیل روش های طراحی آثار رنزو پیانو از دیدگاه نظریه پردازان، کنفرانس بین المللی یافته های نوین پژوهشی در علوم،مهندسی و فناوری با محوریت پژوھشھای نیاز محور، مشهد، مؤسسه فراز اندیشان دانش بین الملل،