تغییرات در موزه ی هنر میلواکی
موزه ی هنر میلواکی در نیمه دوم قرن بیست میلادی با تغییراتی در سازه روبرو شد که باعث افزایش شهرت و اعتبار آن شد، در سال 2001 میلادی شاهد طراحی جدیدی از معمار نام آشنای اسپانیایی به نام سانتیاگو کالاتراوا قرار گرفتیم. پاویون مرکزی متشکل از یک سایبان متحرک و بال مانند سفیدی است که در طول روز به منظور ایجاد سایه‌ای گسترده تا ارتفاع ۶۶ متری بالا می‌رود و در طول شب جمع می‌شود. همین ویژگی در کنار طراحی هوشمندانه این سایبان توسط سانتیاگو کالاتراوا، جایزه بهترین سازه سال ۲۰۰۴ میلادی را از سوی موسسه بین‌الملی مهندسی پل و سازه برای وی به ارمغان آورد. علاوه بر این، امروزه این سایبان به عنوان نمادی از موزه ی هنر میلواکی بدل شده است و بسیاری این موزه را به واسطه سایبان سفید آن می‌شناسند.
معمار:سانتیاگو کالاتراوا
موقعیت:میلواکی-آمریکت
ساخت:۲۰۰۱
مصالح:فولاد
مساحت:۱۳هزارمترمربع
هزینه:بیش از ۱۰۰ملیون دلار
سبک:تک
برای خواندن مطالب مربوط به معماری مدرن لینک روبرو را کلیک کنید: معماری مدرن پل
طرح توسعه موزه
موزه ی هنر میلواکی در سال 2015 میلادی شاهد توسعه‌ای 34 میلیون دلاری بود که هزینه آن از توسط کمپین پایتخت موزه تامین شد. این ساختمان جدید که توسط معمار اهل میلواکی، جیمز شیلدز، طراحی شده بود، افزایش 2800 متری فضای نمایشگاهی این موزه به منظور تخصیص بخش‌هایی برای عکاسی و فیلمبرداری را به دنبال داشت. ساختمان جدید موزه ی هنر میلواکی شامل آتریومی عظیم، کنسول و ستون‌های بتنی به عنوان متتمی بر سازه‌های کالاتراوا و کاهلر است. با این حال عملیات توسعه این موزه به سبب وجود اختلاف نظر بین معمار و کارفرما که منجر به انصراف و بازگشت مجدد معمار شد، بیش از مدت معمول به طول انجامید.
بخش های مختلف موزه
این طرح که اولین کار کالاتراوا در آمریکا است در حقیقت به عنوان یک ورودی برای بخش قدیمی موزه که توسط سارینن طراحی شده بود می باشد. طرح موزه ی هنر میلواکی به عنوان بهترین طراحی سال 2001 از سوی نشریه تایم برگزیده شد.
این ساختمان از قسمتهای زیر تشکیل شده است:
- پل ورودی
- پاویون مرکزی
- سقف متحرک
- تراس جنوبی
- نمایشگاه با پلان مستطیل
- پل ورودی موزه هنر میلواکی
ورودی موزه به صورت يك پل معلق طراحي شده است. اين پل مانند دستی است كه از سمت موزه به شهر دراز شده است. سازه پل یک دکل است که از دو سو به وسیله کابل ها به پل و به سازه A شکل پاویون مرکزی متصل شده است.
برای خواندن مطالب مربوط به معماري مدرن لینک روبرو را کلیک کنید: معماری مدرن داخلی ، معماری مدرن در اروپا
پاویون مرکزی موزه میلواکی
این پاویون به عنوان قلب پروژه محسوب می گردد که در سمت راست آن تراس جنوبی و در سمت چپ نمایشگاه و در روبرو دریاچه قرار دارد.
سقف متحرک موزه
طراحي بي نظير صورت گرفته در سقف مجموعه باعث ارتباط هرچه بهتر بازدید کننددگان با فضا می گردد، سقف به شکل مثلثی شكل و ساختاری به صورت تقسيمات عمودی دارد كه با شيشه های مخصوص پوشيده شده است. قسمت خارجی سقف به وسيله سازه ای متحرك پوشيده شده است كه اين سازه در حقيقت به عنوان نقطه عطف اين كار محسوب مي گردد.
سقف موزه میلواکی استعاره ای از بال های پرنده است. اين پوشش متشكل از 24 فين متحرك در دو سوی محور اصلی است، باز و بسته شدن اين بال پرنده (سقف متحرك) بحرانی ترين و پيچيده ترين عملكرد ساختمان موزه ميلواكی است که چشم همگان را مجذوب خود کرده است.
اگر اين عملكرد از كنترل خارج شود اين پروژه صد ميليون دلاري خسارت بسیاری می بيند. به همين دليل سيستم های كنترل بال پرنده با دقت زياد و پيش بينی همه موارد ممكن ساخته شده اند.
سيستم مولد حركت در بال پرنده 4 جزء اصلي دارد:
- يك نيروگاه كوچك هيدروليكي با پمپ، موتورهای ايجاد نيروی محركه و ديگر سخت افزارهای توليد كننده نيرو
- 22 سيلندر هيدروليكی با آرايش 11 سيلندر در هر طرف محور مركزی
- مانيفولدهای هيدروليكی كه منطق عملیاتی سيستم را مشخص مي كند
- يك سيستم كنترل الكترونيكی
تراس جنوبی موزه
تراس جنوبی در حقيقت مانند قسمت جلويي يك قايق طراحی شده است. چه پلان و چه خطوطی كه در نما به كار رفته است همگي يادآور يك قايق می باشد كه در كنار درياچه ميشيگان قرار گرفته است. سانتياگو كالاتراوا به خاطر استفاده مناسب از شيشه در اين قسمت جايزه شركت سلوتيا را از آن خود كرد.
نمایشگاه
نمايشگاه كه در حقيقت رابط ورودی با قسمت قديمی موزه است، از تكرار يك ساختار معين با فرم های طبيعی طراحی شده است. اين قسمت به علت نور نامناسب طرفين كاملا پوشيده شده است. راه رفتن در اين فضا حسی مانند حركت در ستون فقرات يا قفسه سينه را برای بازدید کنندگان تداعی می کند.
اطلاعات: archisoft.ir
افزودن کروکی
