موزه ی هنر کیمبل(kimbel art museum)

موزه ی هنر کیمبل واقع در فورت ورث، تگزاس، که توسط لوئیس کان ساخته شد، تبدیل به مکه ای برای همه علاقه مندان به معماری مدرن شده است. تمرکز اصلی طراحی بر عنصر نور طبیعی است و از این مجرا فضاهای زیبایی را خلق می کند که کاملاً مناسب همان هنری است که در آن قرار دارد. شکل مشخص طاق های استوانه ای مدور موزه کیمبل با چراغهای باریک پلکسی گلاس سقفی حاشیه دار شده است، که باعث می شود نور طبیعی به درون فضاها نفوذ کند. برای انتشار این نور، بازتابنده های آلومینیومی سوراخ دار به شکل بال پرنده در زیر آویزان هستند، ضمن اینکه با روشن کردن سطوح صاف طاق بتنی شرایط نورپردازی ملایم و مسحور کننده ای را برای آثار هنری فراهم می کند. سه حفره 100 پا که هر کدام جلوی یک طاق مدور قرار دارند نمای اصلی بیرونی که به سمت غرب است را شامل میشوند، جایی که ورودی مرکزی با تو رفتگی و صیقلی شدن از بقیه نما مشخص شده است.

این بنا توسط سه حیاط گود شده و امکان نور بیشتر، جریان هوا و روابط بین فضای داخلی و بیرونی را فراهم می کند. کاملاً مدرن در جزئیات احیای مذهبی و بی پیرایه در تزئینات، نکات معماری رومی شامل طاقهای عظیم و گنبدها است. ساخت اجزا ذکر شده، با استفاده از بتن، تراورتن و چوب بلوط سفید، که تمام مواد اصلی پروژه بودند امکان پذیر شد. بیشتر گالری ها در طبقه فوقانی قرار دارند، تا نور طبیعی بیشتری فراهم شود. در موزه ی هنر کیمبل مجاری هوایی و تاسیسات مکانیکی در فضاهایی واقع شده اند که لبه طاق ها به هم نزدیک می شوند. کی کیمبل و همسرش ولما فولر بنیاد هنری کیمبل را در سال 1935 به عنوان یک موسسه هنری مقرر کردند. پس از درگذشت وی در سال 1964، ایشان یکی از بهترین منتخبات استادان قدیمی را گردآوری کرده بودند، و به همین ترتیب این ملک با هدف ساختن یک موزه درجه یک به بنیاد واگذار شد.

رییس بنیاد ریچارد براون در «اساسنامه» دستورالعمل های روشنی در مورد ساختمان جدید به عنوان یک اثر هنری تعیین کرد. وی تصریح کرد: در این طرح «نور طبیعی باید نقش اساسی را ایفا کند»، و با بسیاری از معماران از جمله مارسل بروئر ، میس وان دره روه ، پیر لوئیجی نروی ، گوردون بونشفت و ادوارد لارابی بارنز مصاحبه کرد اما کمیسیون در اواخر سال 1966 به کان اعطا شد. برای این دو نفر نمی توانست جفت بهتری غیر از خودشان باشد ، زیرا براون همیشه تأکید کان را بر نور طبیعی تحسین می کرد. رنزو پیانو برای طراحی یك سازه الحاقی به موزه موجود استخدام شده بود، با هدف تهیه فضاهای اضافی گالری که برای کلاسها و استودیوها استفاده خواهد شد. سالن اجتماعات چشمگیر و بسیار عظیم است. جالب توجه است که بیشتر آنها از طریق آنچه او ورودی پشتی در قسمت شرقی در نظر گرفته بود وارد ساختمان می شوند. در اخرین فرصت مطرح شده جدید، ساختمان و گاراژ جدید به عنوان سد راه ورود به این مسیر عمل می کند و بازدید کنندگان را به سوی ورودی بین المللی سوق می دهد. پروژه جدید به ساختمان کان ملحق نشد، اما حریم اندازه، پلان و مصالح ساخت آن را حفظ میکند در حالیکه با کاوش این امر طبیعتی بازتر و شفاف تر دارد.

برای خواندن مطالب مربوط به معماري مدرن لینک روبرو را کلیک کنید: معماری مدرن با آجر ، معماری مدرن جهان

منبع:ARCHDAILY