پس از طراحی و ساخت خانه ها بعد از تسونامی سریلانکا، شیگرو بن برای طراحی یک مکان مسکونی برای صاحب یک شرکت محلی تایر مامور شد. کف، دیوارها و سقف ساختمان واقع بر روی تپه ای رو به اقیانوس دارای سه چشم انداز متفاوت است.
اولی چشم انداز اقیانوس دیده شده از جنگل در دره است که از طریق مسیر سرپوشیده خارجی از خانه موجود تا به این خانه و سقف به صورت عمودی قاب بندی شده است. چشم انداز دوم منظره افقی اقیانوس از بالای تپه است از طریق سقف بزرگ پشتیبانی شده با دکل هایی با 22 متر دهانه و کف قاب بندی شده است.
آخری چشم انداز صخره ای است که هنگام طلوع آفتاب نور سرخی می تابد؛ این چشم انداز یک قاب مربعی شکل 4 متری از چوب در اتاق خواب اصلی است.
سقف بزرگ ابتدا با صفخات بتنی سبک وزن برای ضدآبی و سپس با مصالحی دارای بافت برگ نارگیل که اغلب برای پرچین ها هم برای ممانعت از آفتاب تیز روز و هم ترکیب کردن ساختمان با محیط محلی پوشش داده شده است. سقف از چوب درخت ساج با الگوی حصیری با بافت عرضی 80 میلی متر و ضخلمت 3 میلی متری است.
