هنجار شکل یابی معماری اسلامی ایرانی
پیمون و نقش و کاربرد آن در معماری ایرانی، ایرانی همواره بیشترین توجه را به جنبه های مثبته معماری (از قبیل: منطق، اصول ایستایی، مسایل فنی و علمی بنا، مقیاس انسانی، استفاده از مصالح محلی، صرفه جونی و غیره) معطوف می کردد، مبنای دستیابی به نوع و شکل صحیح پوشش ها و اندام های باربر و محل و ابعاد آنها، جانگذار بوده که معمار بر میزان و کم و کیف آن احاطة کامل داشته است. محاسبات و هندسه چندان پر اهمیت بوده که فقط معماران طراز اول و مقنی های دانشمند و نامی را مهندس می خواندند، بالاترین وظيفة معمار، شناخت، درک و تجسم فضایی نیروهای ساکن و جاری در کالبد باربر ساختمان بوده که با اشراف کامل به آن، تناسبات و ابعاد قسمت های پر و خالی را دقیقا مشخص می‌کرده است. در این امر علاوه بر دانش و تجربیات معمار، کیاست و فراست او دخالت تام داشته است.
برای خواندن مطالب مربوط به معماری معاصر ایران لینک روبرو را کلیک کنید: شاهکارهای معماری معاصر ایران
جنبه های مثبت پیمون و نقش و کاربرد آن در معماری ایرانی
در گذشته ای نه چندان دور، معمار ایرانی علی رغم محدودیت ها با بکارگیری راه‌حل هایی ساده و منطقی به درجه‌ای از تکامل در معماری زمان خود دست یافت در این رهگذر از پیمون به عنوان ضابطه‌ای برای طرح و احداث بنا استفاده نمود. از آنجا که در معماری ایرانی همواره ابعاد و اندازه ها نقش مهمی را ایفا کرده اند، لذا معماران نیز پیمون را به عنوان اندازه و معیار برگزیدند؛ بر این اساس توانستند ضمن راحتی و سهولت در ساخت بناهای بزرگ به توانایی خلق آثار زیبا با تناسبات نیکو و مستحکم دست یابند. دراین مقاله ضمن آشنایی با تناسبات معماری ایرانی و کاربرد آن، به معرفی بیشتر پیمون و نقش و کاربرد آن در معماری ایرانی می‌پردازیم.
برای خواندن مطالب مربوط به معماري معاصر ایران لینک روبرو را کلیک کنید: شاهکارهای معماری معاصر ایران ، بناهای شاخص معماری معاصر ایران
