استفاده مجدد تطبیقی، مرکز فرهنگی، میراث
مکان: هنگ‌کنگ – چین
معماران: هرزوگ و دی مورون
مساحت: ۲۷۰۰۰.۰ متر مربع
سال: ۲۰۱۸
توضیحات متن توسط معماران ارائه شده است. پاسگاه پلیس مرکزی سابق، کلانتری مرکزی و زندان ویکتوریا یک مجتمع محصور از ساختمان‌های موروثی در مرکز تجاری جزیره هنگ‌کنگ است. این مکان یکی از مهم‌ترین بناهای تاریخی باقی مانده در هنگ‌کنگ است که پس از ۱۸۴۱ به عنوان مرکز اصلی پلیس ، دادستان و زندان توسط انگلیسی‌ها بنیانگذاری شد. پس از از کار افتادن کامل آن در سال ۲۰۰۶، کل محوطه خالی شد و مجموعه‌ای از زمین‌های باز و مجموعه‌ای از ساختمان‌های منحصر به فرد را به جا گذاشت. از دیدگاه شهری، این مجموعه “حیاط” نادر در وسط یکی از متراکم ترین شهرهای جهان است.
چیزی که زمانی بر روی تپه ایستاده بود ، نماد برجسته قانون و نظم با چشم انداز مسلط به بندر اکنون تبدیل به یک واحه از فضای باز و آرام در جنگلی از مناطق تجاری و مسکونی شد. این مجتمع توسط دو محوطه بزرگ تعریف و سازماندهی شده است: میدان رژه و محوطه زندان. هدف ما حفظ آزادی و ویژگی‌های متمایز هر دو و فعال کردن آن‌ها برای استفاده عمومی به عنوان یک نوع جدید از فضای شهری است. این فضاها سایت را به صورت فیزیکی و با برنامه به عنوان مکان‌های گردهمایی، تبادل فرهنگی، فراغت و مهلت تعریف خواهند کرد.
میدان رژه از هر طرف با چندین ساختمان تاریخی احاطه شده است که منجر به فضای باز رسمی با اتاقی بزرگ برای تفریحات، حوادث، دسترسی مستقیم به رستوران و جاذبه‌های خرده‌فروشی و همچنین فضاهای کوچک فرهنگی و آموزشی می‌شود. محوطه زندان به طرز نامحسوسی از منطقه‌ای خشن و ممنوع به فضای باز عمومی جدید تبدیل خواهد شد که به برنامه‌ریزی فرهنگی اختصاص دارد. افزودن برنامه جدید هنری و فرهنگی یکی از استراتژی‌های کلیدی برای باز کردن و فعال کردن محوطه زندان سابق است. دو حجم جدید که بالای دیوارهای گرانیتی اطراف شناور هستند به عنوان عناصر متمایز در تاروپود ساختمان‌های موجود ساخته می‌شوند.
با تمرکز بر روی دیوارها و حفظ فاصله حداقلی تا سازه های مجاور، مساحت کف قابل ساخت به حداکثر می‌رسد در حالی که در داخل پوشش منطقه‌بندی و همچنین ایجاد فرورفتگی محافظ از ساختمان‌های تاریخی اطراف به حداکثر می‌رسد. به عنوان یک جلوه معماری، به وضوح ساختمان‌های جدید را از ساختمان‌های تاریخی این سایت متمایز می‌کند. ساختمان‌های پلیس سابق که عمدتا در حیاط پایین قرار دارند، در سطح خیابان یا بالای دیوارهای گرانیت، با غرور می‌نشینند و اقتدار و حضور خود را در شهر اعلام می‌کنند. از سوی دیگر ساختمان‌های زندان در پشت دیوارها واقع شده‌اند و از نظر تاریخی و دلایل آشکار ایمنی و امنیتی از دسترسی عمومی و منظره جدا شده اند.
حجم ساختمانی جدید نه شرایط تاریخی را کپی می‌کند بلکه با پیمایش دقیقا بالای دیوار رابطه جدیدی با زمینه ایجاد می کند. با بالا بردن حجم، فضاهای جدید و گردشی در زیر ایجاد می‌شوند که منجر به مکان‌های حفاظت‌شده برای اجتماعات و فعالیت می‌شوند و یک پیاده رو شرقی – غربی جدید از جاده آربوتوت به خیابان اولد بیلی ایجاد می‌کنند. در عین حال، ساختمان‌ها در دو انتهای این مجتمع به نشانگرهای جدید بدل شده‌اند و توجه به بخش سابق تعطیل شده این شهر را به خود جلب می‌کنند. طراحی شاخه اولد بیلی که در قسمت جنوب غربی این محل واقع شده است، رابطه نزدیکی با استفاده مجدد تطبیقی از سالن f توسعه‌یافته دارد. اتصالات جدید بین دو ساختمان ایجاد خواهد شد.
آن‌ها با هم وظایف هنری معاصر را به عهده خواهند داشت. ورودی حیاط شاخه اولد بیلی توسط حجم معلق در ساختمان در بالای دیوار سنگ مرمر تاریخی مشخص شده است. این منطقه ورودی از باران و آفتاب محافظت می‌شود و به عنوان مرکز گردش و سرسرا برای هر دو سالن F و جناح اولد بیلی اعمال می‌شود. سالن F یک فضای گالری چند منظوره برای نمایشگاه هنری و یا دیگر رویدادهای خاص خواهد بود. بخش عمده‌ای از معماری اصلی با اثرات آن از گذشته ساختمان‌ها حفظ و نگهداری می‌شود. در مقابل بخش بیلی مجاور فضای نمایشگاهی با ستون‌های بزرگ با حداکثر انعطاف‌پذیری را دارا خواهد بود. نورگير کف بامى در سقف نور طبیعی خورشید را در فضای گالری بالا تامین خواهد کرد.
طبقه دوم به یک رستوران اختصاص داده شده است که یک تراس در فضای باز مشرف به مناظر غنی و بافتی از کامپوزیت تعبیه شده در منظره شهری است و به عنوان یک نشانه جدید در گوشه جنوب شرقی سایت CPS، جناح جدید آربوتوت است. حجم مشابهی نیز در بالای دیواره سنگ چینی شده در امتداد جاده آربوتوت معلق است و یک فضای گردهمایی عمومی سرپوشیده، سینما و فضای کارکردی را با پلکانی بزرگ ایجاد می‌کند که ممکن است برای نشستن غیر رسمی مورد استفاده قرار گیرد. در هر دو طرف بخش آربوتوت ، ساختمان‌های قدیمی زندان، سالن D و سالن E ارتفاعات داخلی را برای این مکان بی نظیر در فضای باز به وجود آورده است.
محدودیت ارتفاع نیز به طور کامل مورد استفاده قرار می‌گیرد و منجر به فضای چند منظوره در ارتفاع می‌شود: یک فضای چند منظوره با ارتفاع ۸ متر با یک سقف مشبک فنی در دسترس و یک اتاق کارخانه مکانیکی که تجهیزات آن در حال خدمات‌رسانی به کل سایت است. هر دو ساختمان جدید با یک سیستم واحد نمای آلومینیومی ساخته شده‌اند که از نظر مقیاس و نسبت، عناصر بلوک گرانیت موجود مربوط به دیوار سنگ چین شده اطراف کل سایت را تشکیل می‌دهد و در نتیجه یک رابطه بافتی مشخص ایجاد می‌کند.
استفاده ۱۰۰ % از آلومینیوم بازیابی شده به عنوان مصالح، جلوه معماری متمایز و مادی را فراهم می‌کند و به عنوان الحاقات جدید در میان مجموعه بلوک‌های سنگی تاریخی و در عین حال موضوعاتی همچون حمایت سازه ای، سایه خورشید و حفاظت از باران در آب و هوای نیمه استوایی هنگ‌کنگ را نشان می دهد. تخلخل خاص، الگویابی و بیان واحد نمای خارجی با الزامات عملکردی و محیطی کاربرد در داخل مشخص می‌شوند. مادیت زدایی، سازه و بافت متمایزی را در سطح نما خواهد داشت که به کاهش بازتاب و انعکاس نور در طول روز کمک می‌کند. در شب، نور ساطع شده از ساختمان تا حدی توسط واحدهای نمای خارجی پوشش داده خواهد شد و زندگی فعالیت‌ها را در داخل اما بدون ایجاد آلودگی نوری را بیان می‌کند.
منبع:archdaily
