دفتر مرکزی شرکت تلویزیونی کانال پلاس در پاریس،در کرانه ی باختری رودخانه ی سن جای دارد و نمای اصلی این ساختمان L مانند رو به رودخانه طرح شده،تقریبا تصویر آن در رودخانه بازتاب دارد و بنا از این راه خودش را به سان یک دیافراگم شفاف و عالی به شهر می نشاساند،نامحسوس بودن این بنا در منحنی هوشمندانه ای که ساختمان را نیز در آن به انتها می برد،بیان می شود.
این ساختمان پانل شکل با فضای خالی بزرگ قاب شده اش در گوشه ی ساختمان(جایی که یک ستون لاغر کل ترکیب را بالابرده و سبک می کند) دفاتر اداری را در خود جای می دهد،فضاهای کارگاهی استودیوهای تلویزیونی در حجم فشرده تر و پایین تر در مجاورت ر٬دِکونز جای گرفته اند که در بام یک نشانه ی راز گونه را فراهم می گیرد که در پنداشت یاد آور ماندانیوم است.
از طریق ژست ساختمان در کنج،این مجموعه درگیر گفتمانی با فاصله،با دیگر بخش های پاریس می شود و خودش را به مثابه ی یک قطب گرانشی شهری ارائه می دهد و به گونه ای سازش گر عناصر بسیار عادی واژگان یادمانی را می زداید.ابزار این عمل نخست ظرفیت وگنجایش پروژه برای استقرار فعالیت هابروی نقشه علی رغم پیوند بسیار محدود کننده-آفرینش یک تعادل کمپوزیسیونی بر پایه ی تنوع های آهنگین نور است.
بر این پایه،پروژه به ساختمان های موجود در سمت شرق پیچیده و با عناصر پانل مانندش،حجم تغییر یافته ای از بخش های تولی تلویزیونی(با سه استودیو در این ۴ طبقه)را پوشش می دهد که به گونه ای موثر بخش داخلی بسیار سنجیده ای را می سازد و آن را درست ارزش گذاری می کند.این مجموعه خودش را به فضاهای موجود بر پایه ی تاکید عناصر افقی (پانل های طرح شده ی بالکن ها) و حضور عمودی خطوط نیرویی سه بعدی که طرح را شکل می دهند،با ریز بینی وارد می کند.سازه ی این ساختمان به روشنی آشکار است و این گویش رسا به شفافیت همراه با انتقال توانمند مقیاس،راه گشایی است برای ترکیب موفقیت آمیز ساختمان با مجموعه ای که جز بخش های جذاب پاریس نیست.
منبع تصاویر: www.richardmeier.com
