ایستگاه قطار پرسرعت تانگلو
ایستگاه قطار
مکان: هانگ ژو، چین
معماران: طراحی معماری گرین تان تن دی
سال: 2019
شرح متن توسط معماران تهیه شده است. یک ریل قطار پرسرعت تنها یک وسیله حمل و نقلی نیست بلکه یک موتور مولد مهم برای منطقه تازه تاسیس می باشد. توسعه سریع شبکه ایستگاه های ریلی پر سرعت در حال تغییر دادن الگوی شهری چین با یک حرکت سریع است. حین شکستن مرزهای جغرافیایی، درک حسی افراد را از زمان و فضا دوباره شکل داده است.
گرچه به دلیل موقعیت کنترل از راه دور، کمبود منابع و صنایع دارای نواقص هنوز بسیاری از ایستگاه های ریلی پر سرعت در حالت سنتی رفت و برگشتی خود باقی مانده اند. علاوه بر ویژگی های مجزا کننده و طراحی سفارشی وضعیت شهرهای مشابه، ایستگاه های مشابه در جلوی ایستگاه ها کاملا جدی است.
در این متن، محله تانگلو از هانگ ژو با فرهنگ غنی و موقعیت جغرافیایی فوق العاده، از راه آهن پر سرعت برای بهبود سازه ایستگاه تانگ لو مطابق با شرایط محلی به روش پایداری بهره می برد. این محل مناظر فوچان را در طرح مناظر معرفی کرده و یک سیستم ترافیکی آرام در نقطه شروع جاده سبز شهری ایجاد می کند. بعلاوه، روش توسعه هانگ ژو بزرگتر، یکپارچه شده است بنابراین برهمکنش ملایم و جهت گیری طبیعی سازه ریل پر سرعت و توسعه شهری را بهبود بخشیده و در دو مبدا از راه آهن پر سرعت تانگلو راهنمایی می کند.
مناظر مینیاتوری
قرار گرفته در مسیر هانگ ژو- هانگ ژن در محله تانگلو، شهر هانگ ژو، استان ژجیانگ، ایستگاه تانگلو بر روی این راه آهن پر سرعت به کوه های داقی در جنوب متصل شده و رو به رودخانه فاشان در شمال قرار دارد. نزدیک به فضای شهری و متصل شده به علم و فناوری ادغام و شهر سلامتی، این یک مکان زیبای نوشته شده توسط فن ژانگین و یک خانه طبیعی طراحی شده توسط گوگوانگ می باشد.
شکل دایره ای حدود 180 متر از شمال به جنوب و 450 متر از شرق به غرب طول دارد. این تیم طراحی یک منظره از فاشان را با طراحی متمرکز خصوصیات طبیعی و منابع انسانی در حالت میکرو نمایش می دهد و یک الگوی سه بعدی از کوه ها و آب ها از طریق سازمان دادن فضایی به مناظر معماری ایجاد می کند. این موضوع روش اکولوژیکی یکپارچه سازی و همزیستی و مفهوم دوران شهرنشینی و کارایی را تصدیق می کند.
محوطه ایستگاه اساسا به صورت متقارن آرایش یافته است با یک فضای قوسی شکل آبی در وسط به عنوان محور تقارن. حین باد و باران، مناظر جاده ها سیستم ترافیک آرام برای هماهنگی با عوارض زمین تانگلو ایجاد شده است و از ایستگاه راه آهن پر سرعت در انتهای جنوبی محور به شهر، سواحل رودخانه و کوه های دوردست کشیده شده و از این طریق به یک ارتباط یکپارچه بین پیاده ها و محیط شهری دست می یابیم. همزمان مزابق با شبکه جاده موجود طراحی شده و یک فضای سبز، پیاده روها به صفحه شطرنجی اضافه و متصل شده اند تا یک سیستم ترافیک یکپارچه آرام در کل تانگلو ایجاد کنند.
ماهیت متراکم مناظر
معماری بر مدار برهمکنش بین محیط و افراد عمل می کند که یک راه برای رسیدن به صحنه های چندبعدی است. بنابراین برنامه پروژه در تلاش است که یک تجربه فضایی نهایی و زیبا را ایجاد کند. روش معماری معاصر برای بیان جذابیت مناظر و کار قلموهای نقاشی چینی در فضاهای عمودی به کار گرفته می شود.
ساختمان مستقل ایستگاه راه آهن پر سرعت تانگلو در جنوبی ترین بخش محورهای مرکزی محل قرار دارد که کوه های تونگ جان و داقی را به هم متصل کرده و روبروی دریاچه فاشان قرار دارد. طراح روش هایی از قبیل توپولوژی، ترسیم و تناقض برای انجام مطالعه سریالی بر روی ویژگی های ژئومورفیک و سپس خلاصه کردن آن بعد از جمع آوری به کار گرفته شده است بنابراین یک تجربه حسی مدرن به ما می دهد. همزمان، ساختمان ایستگاه مشخصات مناظر تانگلو را از نما به فضای داخلی گسترش می دهد. شکل خط جریان مانند طاق و صفحه آلومینیومی مثلثی مشابه با سطح آرام و صاف رودخانه است.
ساختمان مجتمع در شمال غربی ساختمان ایستگاه در لایه های شبکه ها به سمت بالا گسترش می یابد تا به هدف فضای سبز عمودی دست پیدا کند. سطح منحنی شکل است و نما عمدتا از شیشه و آلومینیوم ساخته شده است. تقسیم بندی ریز یک شکل معماری زیبا و ساده را ایجاد می کند. این بخش از ساختمان مجتمع روش ساخت زمین پوششی را انتخاب کرده و به صورت خیلی نزدیکی با طرح مناظر یکپارچه شده است. کل ساختمان به نظر می رسد که بیرون از زمین رشد کرده است، روشنایی آن و سطح صاف اش با محیط اطراف در هم می آمیزد.
ورودی شهر
امروزه کار و زندگی افراد در هم تنید شده اند و الگوهای ایزوله رفتاری غیرپایدار هستند و با فعالیت های پیچیده جایگزین شده اند. بنابراین ایستگاه راه آهن پر سرعت تنها یک ایستگاه نیست بلکه یک چرخ حمل و نقل جامع یکپارچه با تجارت، فراغت، تفریحات و خدمات است و بنابراین یک سبک زندگی جدید برا انسان معاصر ایجاد می کند.
به عنوان یک مرکز حمل و نقل محوطه ایستگاه راه آهن پر سرعت تانگلو شبیه یک ایستگاه قطار، نقطه عزیمت محله به شهر، نقطه عزیمت اتوبوس، فضای اتصال اتوبوس توریستی و تاکسی عمل می کند بنابراین به یک فاصله انتقال صفر بین شهر و محله دست می یابد. از طریق تحلیل خط ترافیک کلی، جداسازی ترافیک عابرپیاده، ترافیک وسایل نقلیه و ترافیک دوچرخه تشخیص داده می شود که اولین کار سطح محلی شهری در چین است.
متفاوت از حالت ایستگاه های سنتی، این پروژه یک فضای سبز شطرنجی در محیط پر سر و صدا ایجاد می کند. این طرح استفاده کامل از معماری سقف برای خروجی گرفتن در محیط داخلی می کند. سیستم ترافیک آرام شکل گرفته توسط باد و باران و مسیر سبز از ساختمان ایستگاه به عنوان نقطه مهم مناظر راه آهن چر سرعت به شهر متصل شده است. مناظر شکل گرفته در میدان ایستگاه رابطه فضایی محل را کنترل می کنند. تمام این ها نوع سنتی ایستگاه شامل رفت و آمد را شکسته و نقش فضای عمومی پیچیده عبور عابران را کند کرده و ایستگاه راه آهن پرسرعتی را در چین و در مناظر فاشان ایجاد می کنند.
ترافیک نیروی مرجع توسعه شهری است که اثر قاطعی بر روی جریان فاکتورهای تولید و توسعه سیستم شهری دارد. امروزه با افزایش نیاز به مصالح و انرژی، ایستگاه راه آهن پر سرعت از شر توزیع بدون لغزش عملکردی خلاص شده و یک فضا با قدرت اقتصادی بالا را ایجاد می کند. در ورودی تانگلو، پروژه ایستگاه راه آهن پرسرعت تانگلو ماموریت نمایش ویژگی های شهری و شبیه سازی نیروی حیات و ساخت ارزش فضا را در دو ایستگاه از راه آهن پر سرعت شهر جدید چین برعهده می گیرد.
منبع:archdaily
