خانه ی جیووانیتی

معمار: ریچارد میر

مکان: پیتزبورگ-پنسیلوانیا-آمریکا

زمان:۱۹۷۹-۱۹۸۳

 

خانهی جیووانتی یکی از مهم ترین کارهایی است که در دهه ی هفتاد انجام شد ونقطه ی آغاز یک راهبرد تازه برای بازشناسی بسیاری از پروژه های بعدی به شمار می آید که بازتابی بود از تجربیات حاصله از طراحی موزه ها.

احساس حجم وتوده در اینجا میان فضاها و دیگر فضاهای خالی دو طبقه ی داخلی در هم آمیخته وحضور و پتانسیل سیستم های خود مرکز را اعتبار می بخشد و آن را لاقل در دو بعد رها می کند که پایخی به چیستی بسیاری از پروژه های قبلی نیز بود.

این خانه،منزل کوچکی برای دو نفر است که در محیطی منظر دار ،در میان دیگر همسایگی ها جای گرفته است.حاکمیت صلبیت در اینجا یک الزام عملکردی است که مبتنی بردرخواست های خاص در حفظ محرمیت می باشد،محرمیتی که بدرون منظر و درختکاری اطراف نیز نفوذ می یابد.

 

 

 

دو مربع هسته ی این برنامه را تشکیل می دهند و در هم شدگی آنها باعث ارتقای نمایش پروژه و جعبه های محصور می شود که حجم این خانه را شکل می دهد وبه صورت مجازی با حذف کردن هایی جالب از تک بلوک سه بعدی خالی می شوند.از دو حجم مکعب شکل،یکی از آنها سه طبقه است و در برگیرنده ی فضاهای نیازمند به آن می باشد.این خانه در ساماندهی عمودی مسیرهای سیرکولاسیون و فضاهای نیازمند به آن می باشد. این خانه درسازماندهی عمودی مسیرهای سیرکولاسیون و فضاها به اقدامی غیر منتظره مبادرت می ورزد:اتاق غذاخوری واتاق مهمان در طبقه ی اول هسند،اتاق نشیمن در طبقه ی دوم وکتابخانه واتاق خواب ها در بالاترین طبقه.

 

 

چگونگی مادی این اگزیستنس-مینیمم مایری که با خاطراتی از هلند پر شده است،به آن اعتبار بهره وری و مجالی ناگهانی اعطا می نماید که سنجش پذیر با عمارت های بزرگ و قدیمی است،اما یک حس آزاردهنده نیز وجود دارد و آن این است که بعضی از جزئیات (در نمای جنوبی)تمایل جدی به این دارند که خانه را در ناهموارجائی با ابعاد(بزرگ مقیاس یا ریز مقیاس)غرق کنند،که امری است کاملا پیش بینی ناپذیر.

 

منبع: کتاب ریچارد میر

منبع تصاویر: richardmeier.com