هدف از طراحی داخلی ساختمان استفاده ی بهینه از فضاست و ایجاد تغییراتی در شکل و حجم فضای داخلی با توجه به ظاهر و عملکرد فضاهای خانه و حتی نور و رنگ در آن شکل می گیرد. در این مقاله به بررسی عناصر فضاهای داخلی و همچنین اصول طراحی داخلی می پردازیم.

برای سفارش طراحی سه بعدی ، سفارش طراحی روف گاردن و سفارش طراحی محوطه و فضای سبز به سایت هورنو مراجعه کنید.

عناصر اصلی طراحی داخلی ساختمان در معماری داخلی

فضای معماری طراحی داخلی ساختمان ، با عناصر معماری محدود و تعریف می شود و با ترکیب مناسب دیوارها، ستون ها، کف ها و سقف به هویت و کیفیت مورد نظر دست می یابد و شرایط لازم را برای ایجاد محیطی مأنوس، مفید و قابل استفاده، زیبا و خوشایند، امن و مستحکم برای انجام همه فعالیت ها و شرایط مختلف زندگی، فراهم می آورد. عناصر تشکیل دهنده فضا با استفاده از انواع روش های سازماندهی با هم ترکیب شده و به فضا شکل و کیفیت می دهند. فضاهای داخلی از طریق سقف و دیوارها محصور شده و از فضاهای بیرون جدا می شود ولی با استفاده از بازشوها با فضاهای بیرونی و مناظر طبیعی زیبا ارتباط برقرار می کند. 

• سقف، پوشش مناسب را برای فضای زیرین فراهم کرده و آن را در مقابل شرایط محیطی نامناسب حفاظت می کند.
• کف با سطح و لبه های خود، محدوده ای از فضا را معین و برای زندگی و فعالیت آماده می کنند. 
• دیوار فضا را به دو قسمت تقسیم می کند و حریم لازم را برای فضای معماری ایجاد می کند.

کف در طراحی داخلی ساختمان

کف ها، سطوح افقی هستند که حد تحتانی فضا را مشخص کرده، محیط را برای حرکت و فعالیت انسانی و قرار دادن مبلمان و لوازم زندگی در فضای باز و بسته، فراهم می آورند. در استفاده از سطوح صیقلی و صاف، به انعکاس شدید نور و صدا و امکان سر خوردن در موقع حرکت، باید توجه شود. تغییر الگوی کف سازی فضاها می تواند با رعایت جنبه های کارکردی و زیبایی شناسانه، به تنوع و تفکیک فضاها تأکید نماید. بافت و رنگ کف ها بر کیفیت و حالت فضا تاثیر می گذارد. مقیاس الگوی کف سازی باید با توجه به مقیاس فضا در نظر گرفته شود. اختلاف سطح، تغییر مصالح یا رنگ در کف سازی فضاها می تواند به تقسیم و تفکیک فضا منجر گردد. در این شیوه تفکیک فضا، تداوم و ارتباط بصری بین حوزه های فضایی را می توان حفظ نمود و در عین حال، بر هویت و ویژگی هر فضا تأکید کرد.

ایجاد تنوع در کفسازی –نشیمن فرورفته

ستون و دیوارها 

ستون و دیوارها از اصلی ترین عناصر معماری هر ساختمان هستند. هیچ فرم یا حجمی از فضا را نمی توان بدون تعریف کنج ها و لبه هایش ایجاد نمود. ستون ها می توانند ضمن تعریف فضا، امکان تداوم فضایی و بصری با محیط اطراف را ایجاد نمایند. کیفیت فضای ایجاد شده کاملا به نوع عناصر محصور کننده و ترکیب آنها بستگی دارد. جهت فضا، درجه باز یا بسته بودن فضا، نوع رابطه با فضاهای مجاور، همه و همه به نحوه استفاده ما از دیوارها و ستون ها بستگی پیدا می کند.

در صورتی که قصد طراحی بام سبز ، طراحی مدرن منزل و به طور کلی طراحی آپارتمان مسکونی را دارید پیشنهاد می کنیم با هورنو در ارتباط باشید.

سقف و عناصر بالای سر

سقف و عناصر بالای سر، نه تنها به عنوان پوشش ساختمان، فضاهای داخلی را در طراحی داخلی ساختمان از برف و باران و تابش خورشید محافظت می کنند، بلکه بر فرم بیرونی ساختمان و کیفیت فضاهای داخلی، نیز تأثیر می گذارند. با اینکه سقف، خارج از دسترس انسان است و بر عکس کف، | عملکرد و فعالیت خاصی در آن اتفاق نمی افتد با این حال، تأثیر بصری و احساسی بسیار زیادی بر انسان و شکل دهی فضا و تعیین ارتفاع و تناسب آن دارد. سقف و بام، از تکنیکی ترین قسمت های ساختمان اند به همین دلیل تناسبات و هندسه بام تابع نوع سیستم سازه ای است که بار بام را تحمل و منتقل می نماید. در معماری داخلی فضاها علاوه بر سقف اصلی از سقف کاذب در شکل های مختلف استفاده می شود.

بازشوها

بازشوها امکان تداوم بصری و حرکت بین فضاها را ممکن ساخته و امکان انتقال حرارت، نور و صدا را فراهم می آورند، عمق دید و وسعت بصری فضا را افزایش می دهند و فضاها را با هم ترکیب می کنند.

اصول طراحی داخلی ساختمان فضای داخلی

در عالم طبیعت، ترکیب مناسب اجزای هر موجودی عامل بقا، رشد، تکامل و کارایی آن موجود است. ترکیب متوازن و سنجیده اعضای بدن، از سلول ها تا رگ ها، ماهیچه ها و استخوان ها و ساختار درهم تنیده و حساب شده آنها است که جسم انسان را شایسته حضور روح، شعور، حیات و کمال کرده امکان بقا و ادامه زندگی را برای او فراهم می آورد. معماری داخلی شامل انتخاب عناصر معماری داخلی و چیدمان و ترکیب آنها برای ایجاد فضا و کیفیات مورد نظر برای تأمین عملکرد مناسب، زیبایی و انتقال مفاهیم و معانی است

ترکیب عناصر معماری در یک فضا، مستلزم سازماندهی و استفاده از الگوهایی است که این عناصر را به صورت معنی داری به هم مرتبط کند و زمینه لازم را برای ایجاد یک کل واحد و معنی دار فراهم آورد. زیرا هیچ عنصر معماری نمی تواند بدون ارتباط با عناصر دیگر و ترکیب مناسب با آنها، در طرح و فضای معماری داخلی حضور یابد. در یک ترکیب معماری داخلی، همه اجزا، عناصر و قسمت ها در کارکرد، تأثیر کیفی و معنایی که دارند به هم متکی و وابسته هستند. ارتباطی که بین عناصر معماری داخلی برقرار می شود، از قواعدی پیروی می کند که می توانیم به آنها «قواعد طراحی و ترکیب بندی یا اصول طراحی داخلی» بگوییم که مهم ترین آنها در ادامه آمده است:

مقیاس: 

از نظر بصری اندازه اشیا با اندازه اشیای همجوار آن سنجیده می شود و راجع به میزان بزرگی یا کوچکی آن قضاوت می شود. در معماری داخلی اندازه اشیا و ابعاد فضا رابطه دقیقی با یکدیگر و ابعاد انسانی پیدا کرده و با آن سنجیده می شوند که به آن مقیاس انسانی می گوییم. برای مثال اندازه درها، پله ها، ارتفاع پیشخوان آشپزخانه و ارتفاع صندلی با توجه به مقیاس انسانی تعیین می شود. اصل مقیاس طراحی با تناسب در ارتباط است.

تعادل: 

هر کدام از عناصر مختلف فضا و فرم در معماری داخلی مانند دیوارها، سقف، درها و پنجره ها، مبلمان و لوازم دارای اندازه، شکل، فرم و بافت مختص به خود است. این عناصر در قالب یک ترکیب بصری متعادل و متوازن سازمان پیدا کنند و وزن و نیروهای بصری که به وسیله هر یک از عناصر فوق ایجاد می شود سبب توازن، آرامش و تعادل در فضای داخلی می گردد.

هماهنگی در طراحی داخلی ساختمان :

 هماهنگی یعنی همسازی دل انگیز بین بخش های مختلف یک ترکیب. هماهنگی از طریق ایجاد توافق و همنوایی بین عناصر فضایی و یا اجزای آنها حاصل می شود. از این رو ایجاد توازن بین یک نظم خشک و بی نظمی، و نیز وحدت و تنوع، آشفتگی و انسجام، به گونه ای که هماهنگی و تنوع را با هم جمع کند، در معماری داخلی و آثار هنری بسیار مهم است.

وحدت و تضاد: 

اهمیت زیادی در ایجاد یک ترکیب از نظر ساختاری و بصری ایفا می کند. هر مفهومی فقط در مقابل ضد خودش معنا پیدا می کند. «وحدت در عین کثرت» لازمه ایجاد هنر، کلیت واحد و منسجم است. وحدت جویی ادراکی و احساسی و گرایش به هماهنگی از ایک طرف توان منطقی و تضاد از طرف دیگر در تقابل با هم امکان دیدن و در نتیجه، فهمیدن را برای انسان فراهم می آورند.

ریتم: 

ریتم در ساختمان، از طریق تکرار بخش های مشابه مانند پنجره ها، ستون ها و تیرها حاصل می شود و باعث وحدت و هماهنگی آن می گردد. ریتم، ممکن است یکنواخت و یا متغیر باشد. ویژگی ریتم های بصری در یک ساختمان به شکل، اندازه و جهت قطعات و فاصله تکرار آنها بستگی دارد. جریان دید، همواره توام با حرکت است.

تأکید:

 همه مفاهیم، فرم ها و عناصر مطرح معماری داخلی، ارزش و اهمیت یکسانی ندارد. قاعده تأکید، امکان حضور عناصر مهم و یا با ارزش را در کنار سایر عناصر سازمان دهنده فضا فراهم می آورد. طرح بدون عنصر مورد تاکید، یکنواخت و بی تحرک به نظر می رسد. هر قسمت از فضای داخلی را می توان از طریق مکان یابی ویژه، اندازه بامعنا، شکل ویژه، ارزش خاص یا رنگ یا بافت بخصوص مورد تأکید قرار داد.

تناسبات: 

تناسب، از نظر مفهومی اشاره، به شخصیت ذاتی و از نظر شکل، به نسبت یک جزء به جزء دیگر و یا نسبت یک جزء به کل، از نظر بزرگی و اندازه، تعداد و یا میزان و کیفیت اشاره دارد. در یک خانه مسکونی نیز اندازه فضاهای مختلف متناسب با هم تعیین می شوند. درک ما از اندازه هر چیزی، بستگی به اندازه اشیای پیرامون آن دارد.