مسجد بابا عبدالله نائین
مکان : اصفهان، نائین
قدمت : سال 700 قمری
کاربری : مذهبی
سبک : اذری
مرمت : 737 ه.ق
بانی : شمس الدین عبدالله
مسجد بابا عبدالله از جمله مساجد عصر مغول با شاخصه های کالبدی و سازه ای معماری آن دوران است . این بنا در حالت کلی دو ایوانی، دارای گنبدخانه، شبستان با پوشش طاقی و 2 ورودی مجزاست . گنبد خانه این مسجد همانند سایر گنبد های دوره آذری دارای ساقه بلند و گوشه سازی آن مقرنس است .
ورودی مسجد بابا عبدالله
این مسجد به لحاظ ظاهری دارای دو برجستگی در قسمت غرب و شرق است و ارتفاع بلندی دارد در عوض در جهات شمال و جنوب دارای دیوار سایه انداز و مهتابی است که راه دسترسی به طبقهدوم از طریق سه دستگاه راه پله تامین می شده است .
سر در ورودی مسجد سردری رفیع و آجری با نقوش معقلی است که پوشش زیرین آن گچ کاری است . میانسرای مسجد متناسب و البته کوچک است . طرفین شرقی و غربی دارای ایوان رفیع آجری است و طرفین شمال و جنوب دارای شبستان و پوشش کلیل است .
درب ای مجموعه کماکان چوبی است طاق های باربر در ضلع گنبدخانه توازن و تقارن خاصی را ایجاد کرده است .
گنبدخانه این مسجد دارای ایان ورودی، دالان توقف و محوطه هشت ضلعی گنبد خانه است . شیوه اتصال هشت ضلعی بدنه به دایره گنبد توسط گوشه سازی مقرنس و با پوششی گچی است و در حاشیه اتصال کتیبه ای سراسری با آیات قران است . سقف این مسجد دارای نقش پیچشی از نقوش آجری است و طرح زیبایی را ایجاد کرده است .
در طبقه زیر زمین این مسجد مقابری موجود است که پوشش هر کدام از نقوش هندسی کاشی است . دسترسی به این مقابر از طریق دربی چوبی و کوچک میسر است .
